Σε αυτό το μπλόγκ μας έχει ξανα-απασχολήσει η δουλειά του Kim de Molaener σε παλαιότερο άρθρο μας. Τώρα από το προσωπικό προφίλ του φωτογράφου στο instagram παρακολουθούμε την εξέλιξη αυτής της δουλειάς που ολοένα γίνεται και πιο ενδιαφέρουσα.
Να θυμίσουμε οτι οι φωτογραφίες του Βέλγου Kim de Molaener απεικονίζουν τα παραδοσιακά κοστούμια της συλλογής του χοροθεάτρου Δώρα Στράτου
Σας δείχνουμε λίγη ακόμη δουλειά του Kim ελπίζοντας να σας αρέσει, όπως άρεσε και σε μας. Για όσους έχουν προφίλ στο instagram μπορείτε να αναζητήσετε τον kimdemolaener και να τον ακολουθήσετε για να βλέπετε την συνέχεια της δουλειάς αυτής.
Όπως είχαμε δει και σε προηγούμενη ανάρτηση ο Francois-Marie Rosset (1743-1824) ήταν Γάλλος σχεδιαστής με καταγωγή από τη Lyon που επισκέφτηκε την Ελλάδα στα πλαίσια της ευρύτερης περιήγησής του στην Μεσόγειο στα τέλη του 18ου αιώνα. Στο ταξίδι του αυτό επισκέφτηκε και τα νησιά του Αιγαίου και έτσι έχουμε από το χέρι του ορισμένες γκραβούρες που παρουσιάζουν τις γυναικείες φορεσιές των νησιωτισσών του τέλους του 18ου αιώνα, δημοσιευμένες στο έργο του «Moeurs et Coutumes Turques et Orientales / dessinées dans le Pays en 1790»
As we saw in a previous post the Francois-Marie Rosset (1743-1824) was a French designer coming from Lyon who visited Greece in the context of a broader tour in the Mediterranean countries in the late 18th century. In this trip he also visited the Aegean islands and so we have some engravings by his hand, showing the female costumes of islanders of the end of the 18th century, published in «Moeurs et Coutumes Turques et Orientales / dessinées dans le Pays en 1790 «
Ας τις θαυμάσουμε! Μπορείτε να δείτε περισσότερες γκραβούρες με φορεσιές του 18ου και 19ου αιώνα σε αυτή μου τη συλλογή
Aparos [A Paros ?] la Sig.ro Zeneta Shepri : [dessin] / [François-Marie Rosset]Femmes de Scio : [dessin] / [François-Marie Rosset]Femme de Spsra [Psara ?] de l’Archipel : [dessin] / [François-Marie Rosset]Femmes de Météline [Metelin] : [dessin] / [François-Marie Rosset]
Μια επίσκεψη στη Βόρεια Εύβοια και στη Λίμνη Ευβοίας θα είναι ελλιπής αν κάποιος παραλείψει να επισκεφτεί την Συλλογή Παραδοσιακών Φορεσιών της Ελλάδας του κυρίου Ανδρέα Πέρη.
Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.
Η αλήθεια είναι ότι είχα υποσχεθεί στον κ. Πέρη να περάσουμε από το Μουσείο του από πολύ καιρό. Πριν δύο χρόνια γνωριστήκαμε με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου μου «Παραδοσιακές Ελληνικές Φορεσιές Βόρεια Εύβοια», (εκδ. Φυλάτος, 2014) στην γραφική κωμόπολη της Λίμνης, αλλά δεν στάθηκε δυνατό να βρεθεί ένα απόγευμα ελεύθερο, ώστε να απολαύσουμε με την ησυχία μας την συλλογή του. Φέτος όμως το πήραμε απόφαση. Έτσι νωρίς το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης βρεθήκαμε έξω από την πόρτα του παραδοσιακού κόκκινου σπιτιού του, έχοντας ειδοποιήσει τον κ. Πέρη από μέρες, ώστε να μας περιμένει για να μας ξεναγήσει.
Ο κύριος Ανδρέας Πέρης- Παπαγεωργίου αποτελεί ένα από τα μεγάλα – εν ζωή- κεφάλαια της κωμόπολης της Λίμνης. Χορευτής, χορογράφος και τέως διευθυντής της Επαγγελματικής Σχολής Χορού και του «Ελληνικού Χοροδράματος» της Ραλλούς Μάνου, ο κύριος Πέρης ασχολήθηκε εδώ και πολλά χρόνια με την έρευνα της μουσικοχορευτικής παράδοσης της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Λίμνης Ευβοίας, και έγινε ιδρυτής και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Παραδοσιακών Χορών «Το Λύμνι».
Στο παραδοσιακό Λιμνιώτικο σπίτι του, που χτίστηκε το 1895 κοντά στην κεντρική εκκλησία της Παναγίας και κληρονόμησε από τη μητέρα του, Ευαγγελία Αργυροπαίδου-Παπαγεωργίου, ο κ. Πέρης εκθέτει την εκτεταμένη ιδιωτική του Συλλογή Εθνικών αυθεντικών Ενδυμασιών που καλύπτουν σχεδόν όλες τις περιοχές της Ελλάδας. Στις βιτρίνες μετρήσαμε περισσότερα από 80 σύνολα ενδυμάτων που εκτίθενται σε δύο αίθουσες (ισόγειο και υπόγειο) ενώ η συνολική συλλογή περιλαμβάνει τουλάχιστον τριπλάσια κομμάτια. Τα κομμάτια της συλλογής χρονολογούνται από τον πρώιμο 19ο αιώνα, ίσως και νωρίτερα και φτάνουν μέχρι τα μέσα του 20ου.
Ο κ. Πέρης μας αφιέρωσε ένα ολόκληρο απόγευμα να μας ξεναγήσει στα εκθέματα της συλλογής του και να μοιραστεί μαζί μας την πολύτιμη εμπειρία του, ως συλλέκτης και ερευνητής τα τελευταία πενήντα χρόνια . Για κάθε άνθρωπο που αγαπά τον ελληνικό λαϊκό πολιτισμό και μαγεύεται από την έμφυτη καλαισθησία και τον ενδυματολογικό πλουραλισμό των προγόνων μας, η ξενάγηση του κ. Πέρη μπορεί πραγματικά να ταξιδέψει τον ακροατή μέσα στο χρόνο. Αυτό που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι το χαρακτηριστικό πάθος του, ένα πάθος που τον διατηρεί σε πνευματική ακμή και το οποίο είναι και η κινητήρια δύναμη για τα όσα κάνει.
Ο κύριος Πέρης μας μίλησε αναλυτικά για την ιστορία της Λίμνης και την ενδυματολογική της ιδιαιτερότητα σε αντίθεση με τα υπόλοιπα χωριά της Βόρειας Εύβοιας. Όπως είδαμε, η Λίμνη έχει νησιώτικη κουλτούρα. Οι Λιμνιώτισσες φορούσαν νησιώτικες ενδυμασίες με φουστάνι σε αντίθεση με τις γυναίκες των όμορων χωριών που φορούσαν τα σεγκούνια, ενώ οι άντρες είχαν ως γιορτινή φορεσιά τους την γαλάζια βράκα, που διαφοροποιείται χρωματικά από τις σκούρες μπλέ νησιώτικες βράκες. Η βαφή τους γινόταν με λουλακί χρώμα του εμπορίου και στη συλλογή του κ. Πέρη περιλαμβάνεται εκτός από τις ενδυμασίες κι ένα μεγάλο πήλινο δοχείο-πιθάρι με γυαλωμένο στόμιο και στρογγυλεμένο πάτο σε ξύλινη βάση, που χρησιμοποιούσαν οι βαφείς υφασμάτων και το οποίο ανήκει στην οικογένειά του. Η συλλογή του με Λιμνιώτικες φορεσιές, περιλαμβάνει τις πλήρεις φορεσιές των γυναικών και ανδρών της οικογένειάς του, αλλά και ενδυματολογικά σύνολα που δωρήθηκαν στη Συλλογή από συντοπίτες του.
Εν συνεχεία ακολουθούν φορεσιές από την περιοχή της Αγίας Άννας και τα χωριά της περιοχής της Αιδηψού, οι οποίες συνοδεύονται από την κατάλληλη αρματωσιά (τα κοσμήματα). Στις αναμνήσεις του κ. Πέρη υπάρχει γλαφυρή η ιδιαίτερη φορεσιά των χωριών του Τελέθριου.
«Η πρώτη ξαδέρφη του πατέρα μου», μας είπε ο κ. Πέρης, «είχε παντρευτεί στις Γαλτσάδες. Τα πατρικά σπίτια μας ήταν κοντά, και είχε έρθει να δει τις αδερφές της και είχε μαζί της τη συμπεθέρα της. Θυμάμαι τις γιαγιές αυτές τις δύο, ήμουν μικρό παιδάκι, που φορούσαν μαύρα σεγκούνια και με πράσινο γαρνίρισμα γύρω γύρω και η ποδιά τους ήταν μαύρη με πράσινο γύρω γύρω.»
Η έκθεση προχωράει με φορεσιές από την Κεντρική και Νότια Εύβοια. Τα σύνολα είναι ενδεικτικά των περιοχών και κάνουν σαφή τον ενδυματολογικό χάρτη του νησιού. Ο κ. Πέρης μας ανέφερε πολλές πληροφορίες για την κατεργασία του βαμβακιού και του μεταξιού που γινόταν στην περιοχή της Λίμνης.
«Κάθε σπίτι έφτιαχνε εκείνη την εποχή μετάξι. Και μέσα στο σπίτι μας βρήκαμε μασούρια από μετάξι στα μπαούλα της γιαγιάς. Παρόλα αυτά, η μητέρα μου μού είπε οτι το λεπτό μετάξι δεν το ύφαιναν εδώ, το αγοράζανε… Κυρίως το έφερναν από την Πόλη, από τη Σμύρνη, από την Καλαμάτα ή την Κύμη. Τα πουκάμισα ολόκληρα τα μεταξωτά τα έφερναν από την Πόλη. Της γιαγιάς του πατέρα μου το πουκάμισο έχει διασωθεί αλλά είναι πολύ παλιό, το πιάνεις και λιώνει, γιατί το μετάξι όπως είναι διπλωμένο καίγεται… Θυμάμαι την Νανά την Παπαντωνίου που μου έλεγε ότι όποτε τα βγάζω να τους αλλάζω το δίπλωμα, να μην είναι διπλωμένα στο ίδιο σημείο γιατί καταστρέφονται. Και η Κύμη έβγαζε λεπτό μετάξι… στη Σαλαμίνα λέγεται ότι πήγαν Κυμιώτισσες που τους έμαθαν πώς να κατεργάζονται και να υφαίνουν το μετάξι και έτσι άρχισε εκεί η παραγωγή μεταξιού. Εδώ στην Βόρεια Εύβοια έφτιαχναν το κουκουλάρικο μετάξι. Ακόμη οι μουριές υπάρχουν σε μερικά σπίτια, όπως μπροστά στο σπίτι του παππού μου.»
Η έκθεση συνεχίζεται με ένα πολύχρωμο τοπίο φορεσιών από περιοχές της Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου: Μεσόγεια Αττικής, όπου θα σταθούμε στις τρείς φορεσιές με τα τριών ειδών φούντια, διαφορετικών χρονικών περιόδων με εμφανή την διαφορά στα χρώματα και στο κέντημα, μία εκ των οποίων χρονολογείται στα 1850. Ακολουθούν φορεσιά Σαλαμίνας, Δεσφίνας, Περαχώρας Πελοποννήσου, Στεφανοβίκειου και Μηλιών Πηλίου, Σκύρου, Σκιάθου και Λέσβου. Δίπλα τους υπάρχουν φορεσιές του Βόρειου Αιγαίου και των Δωδεκανήσων.
Ο κάτω όροφος φιλοξενεί τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη. Ανάμεσα στα σπάνια ενδύματα της συλλογής θα σημειώσουμε εδώ την παρουσία ενός καραγκούνικου σαγιά του δευτέρου μισού του 19ου αιώνα διακοσμημένου με μαιανδρικά κεντήματα καθώς και δύο φορεσιών από τα Χάσια Γρεβενών (εκτίθεται η μία), με ιδιαίτερη ιστορία.
«Περηφανεύομαι», μας είπε ο κ. Πέρης, «ότι έχω δύο ολόκληρα κοστούμια, τα οποία είναι από το ίδιο σπίτι, από τα Χάσια Γρεβενών. Έχει ένα το Μπενάκη και ένα το Μουσείο Μακεδονίας… Δεν έχω δει πουθενά αλλού σε άλλη συλλογή κι αυτό που έχει η Νανά (Παπαντωνίου) στο βιβλίο της είναι του Μπενάκη. Αυτά τα σύνολα μου τα πούλησε ο άνθρωπος που τα είχε γιατί ήθελε να στείλει την κόρη του στο εξωτερικό για σπουδές… η ανάγκη τον έκανε. Η κυρία αυτή που τα είχε στην συλλογή της ήταν φίλη της Χατζημιχάλη, μαζί έκαναν τις περιοδείες στην Μακεδονία, την εποχή του Μεταξά, περίπου το 1936. Αυτή η κυρία τα είχε λοιπόν είχε αγοράσει τότε, πριν τον πόλεμο, από σπίτι για την προσωπική της συλλογή, μαζί με τις ποδιές και με όλα. Μαζί με τη Χατζημιχάλη γύριζαν τα χωριά και έβγαλαν φωτογραφίες που διασώζονται στο Μπενάκη. Δυστυχώς, όλα τα χωριά αυτά τα έκαψαν οι Γερμανοί μετά, για το λόγο αυτό και δεν σωθήκανε πολλές φορεσιές. Είναι όλα με μαλλί κεντημένα. Και εδώ υπάρχει το δέντρο της ζωής σαν κέντημα, που το συναντάμε σε πολλές περιοχές της Ελλάδας αλλά και σε όλα τα Βαλκάνια.
Πάνω στη Μακεδονία όλα τα κεντήματα στα ρούχα ήταν με μαλλί. Το μοναδικό πουκάμισο που έχω βρεί να είναι κεντημένο με μετάξι στον ποδόγυρο είναι από τη Σκοπιά (σημ. Σερρών). Όλα τα άλλα είναι με μαλλί. Υπήρχαν και πουκάμισα κεντημένα με χάντρες στα μανίκια και στον ποδόγυρο, όπως αυτά της περιοχής της Φλώρινας, που έλεγε η Νανά ότι ήταν τα νυφικά. Σε κοντινές περιοχές και στη Μακεδονία βλέπουμε να υπάρχουν τα ίδια σχέδια στα ρούχα αλλά κεντημένα με άλλα χρώματα, βαμμένα με φυτικές βαφές. Το μαύρο το έβγαζαν από τα φλούδια από τα ρόδια που έκαιγαν στη φωτιά, τα έτριβαν και με άλλες προσμίξεις έπαιρναν μαύρο χρώμα. »
Πολλά και ενδιαφέροντα μας είπε ο κ. Πέρης και για τους παραδοσιακούς χορούς.
«Και οι χοροί κάθε περιοχής σχετίζονται και με την φορεσιά. Η Μακεδονία μεν έχει χορούς πιο ζωηρούς όμως είναι πιο κοντά τα ρούχα ενώ στην Ηπειρο είναι πιο μακριά γιατί οι χοροί είναι αργοί. Οι Μακεδόνισσες, φοράν τις κάλτσες τις μάλλινες από κάτω και από πάνω έχουν μάλλινα σεγκούνια. Τα πουκάμισά τους όμως δεν είναι κανένα μάλλινο. Ενώ στη Θράκη που είναι το κρύο το κλίμα υπάρχουν και μάλλινα από μέσα. Όσο για το μετάξι, δεν φορούσαν μεταξωτά γιατί το μετάξι ήταν ακριβό, το πουλούσαν…»
Όσα και να γράψω, δεν μπορώ σε αυτή τη ανάρτηση να αναφέρω παρά ελάχιστα από τα όσα μάθαμε από το στόμα του κ. Πέρη. Για να μην σας κουράσω με λεπτομέρειες, περάσαμε μέσα στο χώρο του Μουσείου τρείς ώρες κατά τις οποίες χαρήκαμε την συζήτηση με αυτόν τον αειθαλή άνθρωπο με την ευγενική πρόθεση να συνεισφέρει τις γνώσεις του σε όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα για την ελληνική παραδοσιακή φορεσιά…
Με τον κύριο Ανδρέα Πέρη στο χώρο της έκθεσης
Να αναφέρω επίσης ότι ο κ. Πέρης σε συνεργασία με τον ζωγράφο κ. Γήση Παπαγεωργίου έχουν δημιουργήσει μια σειρά βιβλίων με ζωγραφικές απεικονίσεις των φορεσιών της συλλογής του κ. Πέρη που αφορούν πολλές περιοχές Ελλάδας υπο τον τίτλο «Ελληνικές Παραδοσιακές Φορεσιές». Οι τόμοι κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μίλητος και από την Ελληνοαμερικανική ένωση.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας ενθαρρύνω αν βρεθείτε στην γραφική κωμόπολη της Λίμνης να μη χάσετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε τη Συλλογή Ελληνικών Ενδυμασιών του κ. Πέρη και κυρίως να κουβεντιάσετε μαζί του. Η ενέργειά του και το πάθος του είναι σίγουρο ότι θα σας αιχμαλωτίσουν.
To άρθρο αναρτήθηκε πρώτη φορά απο τη συγγραφέα στον ιστοχώρο Δίαυλος
Η Αγγελική Λιάγκα είναι μια σκοπελίτισσα ζωγράφος που αντλεί την έμπνευσή της από την ελληνική παράδοση. Τυχαία είδαμε τη δουλειά της στην εφημερίδα Βόρειες Σποράδες και θεωρήσαμε σωστό να την προβάλλουμε μέσα απο το blog μας μιας και αποτελεί αξιόλογη προσπάθεια διάσωσης της ελληνικής πολιτιστικής ταυτότητας. Έχει δημιουργήσει αρκετά έργα όπου απαθανατίζει τις λαϊκές φορεσιές αλλά και τον τρόπο ζωής του περασμένου αιώνα και έχει συμμετάσχει σε πάμπολες εκθέσεις με δουλειές της. Εδώ μπορείτε να θαυμάσετε ένα δείγμα της δουλειάς της όπως και εδώ .
Aggeliki Liaga is a painter from Skopelos who is inspired from the Greek traditional culture. By accident we saw her work in the newspaper Vories Sporades and we felt that it is right to make a post for her, who tries to save the hellenic cultural idetity. She has made many paintings depicting Greek traditional dresses and also the way of life of the last century and she has participated in several expositions. You can admire some of her paintings here and here
Σκιαθίτικη Φορεσιά – Skiathos Costume
Γυναίκα από το Στεφανοβίκειο – Stefanovikeio CostumeΓυναίκα από τη Νέα Μιτζέλα ή Αμαλιάπολη Βόλου – Amaliapolis in Volos or Nea Mitzela Costume
Η πανέμορφη γυναικεία παραδοσιακή φορεσιά από τους Κουρκουλούς Ευβοίας παρουσιάζεται σε αυτό το βίντεο που δείχνει πως στόλιζαν τη γυναίκα με τη γιορτινή της φορεσιά! Η φορεσιά είναι παρόμοια με την φορεσιά της Αγίας Άννας μιάς και οι Κουρκουλοί ανήκουν στο ίδιο δημοτικό διαμέρισμα. Η φορεσιά αυτή μολονότι συνηθίζεται να λέγεται Αγίας Άννας δεν φοριόταν μόνο εκεί αλλά σε πάρα πολλά χωριά! Το όνομα της φορεσιάς είναι «σεραφίλια». Απολαύστε το!
The beautiful greek dress from Kourkouloi, a small village on the North of Evia Island is presented in this video which shows how the woman was dressed in her costume. The dress is similar to the Aghia Anna of Evia traditional Costume since the village Kourkouloi and Aghia Anna belong to the same municipality. The costume even if it is named that way was not used only in the Aghia Anna village but also in almost 50 villages of the North Evia and the name of the costume was «serafilia» Enjoy!
The research on greek traditional dress never ends. That is why I introduce you a part of my work, in a series of e-books, presenting the history of the Greek regional costume through the illustrations, art crafts and drawings of artists of the past centuries. In this series you will find a collection of antique illustrations and designs, depicting the greek traditional dress and dance costumes of the 18th and 19th century. This collection includes illustrations of greek national clothing from all over Greece, (Central Greece, Attiki, Athens, Peloponnese) , Asia Minor, Constantinople, Aegean and Ionian Islands, Sporades Islands and Cyprus, presenting the diversity and customs of Greek people all over the Greek territory and guiding the reader into the folk civilization as presented through the culture of the costumes.
The collection is available on e-book format in the english language and it is to be continued…
Η έρευνα για την ελληνική παραδοσιακή φορεσιά δεν τελειώνει ποτέ. Γι ‘αυτό σας παρουσιάζουμε ένα μέρος της δουλειάς μου, σε μια σειρά από e-books, που απεικονίζουν την ιστορία της ελληνικής περιφερειακής φορεσιάς μέσα από εικόνες, αντικείμενα τέχνης και καλλιτεχνικές λιθογραφίες των τελευταίων αιώνων. Στα τρία πρώτα βιβλία της σειράς θα ξεναγηθείτε σε μια συλλογή από εικόνες και σχέδια, που απεικονίζουν τις ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές του 18ου και 19ου αιώνα. Περιλαμβάνονται εικόνες της ελληνικής εθνικής ενδυμασίας από όλη την Ελλάδα, (Στερεά Ελλάδα, Αττική, Αθήνα, Πελοπόννησος), τη Μικρά Ασία, την Κωνσταντινούπολη, τα Αιγαιοπελαγίτικα Νησιά, τα νησιά του Ιονίου, τις Σποράδες και την Κύπρο, παρουσιάζοντας την ποικιλομορφία και τα έθιμα του ελληνικού λαού σε όλη την ελληνική επικράτεια με σκοπό να καθοδηγήσουν τον αναγνώστη στο λαϊκό πολιτισμό, όπως παρουσιάζεται μέσα από τις λαϊκές φορεσιές.
Η συλλογή είναι διαθέσιμη σε μορφή e-book με πρόλογο στην αγγλική γλώσσα και η έρευνα συνεχίζεται…
—————————————————————————-
Traditional Dress of Greece: Drawing and Illustrations of the 18th Century
You can read more details and buy this e-book from the following links
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες και να αγοράσετε το βιβλίο από τους παρακάτω διανομείς
Traditional Dress of Greece: Drawing and Illustrations of the 19th Century, Vol.II,Central Greece and Evia, Ionian Islands, Argosaronikos and Sporades Islands, Thessaly, Macedonia, Asia Minor,Cyprus
You can read more details and buy the e-book from the following links
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες και να αγοράσετε το βιβλίο από τους παρακάτω διανομείς
«The Greek costumes, after my research, I found that they are the most beautiful in the world. Something that I knew of course from the beginning. So I wanted to photograph them, firstly because I fear that the Greeks have forgotten them and secondly, because I want to present them to those who follow my work. Each outfit is really special, and provides a unique work of art «
festive costume of Agia Anna in North Evia, γιορτινή φορεσιά Αγίας Άννας στη Βόρεια Εύβοια
These are not words of a Greek but of the Belgian photographer Kim de Molaener who, on his own decision, began to work with the Greek Dances Theatre «Dora Stratou», having as purpose to highlight the local costumes of our country and the beauty of Greek province, through his photographs. Especially for this work, the 26 year old successful photographer, used old photographic means, since he does not want anything of the results to resemble to something modern. Many people follow the evolution of the photographer’s collection through his personal page http://www.kimdemolenaer.be
On the occasion of the interview, Kim De Molenar informs us that he has already begun to seek the persons with whom he will work this summer, which will essentially pose in front of the lens wearing traditional costumes. «The project has not finished yet, so I’m looking for girls and boys who would like to cooperate with me this year. So anyone who wishes, can communicate by sending an e-mail to info@kimdemolenaer.be or Facebook» concludes the photographer who has now begun dreaming of his next trip to our country.
A special place in the greek traditional costumes hold the beautiful costumes of Evia island. The photos of Kim that you can see in this article show the wealth and the finesse of the costumes. You can admire more photos and details of the Evian costumes and jewellery in the book «Traditional Greek Costumes of North Evia» printed editione-book
«Οι ελληνικές φορεσιές ύστερα από έρευνα που έκανα ανακάλυψα πως είναι οι πιο ωραίες στον κόσμο. Κάτι που το γνώριζα βέβαια από την αρχή. Θέλησα λοιπόν να τις φωτογραφίσω, πρώτον, γιατί φοβάμαι ότι οι Ελληνες τις έχουν ξεχάσει και, δεύτερον, γιατί ήθελα να τις παρουσιάσω σε όσους παρακολουθούν τις δουλειές μου. Η κάθε στολή είναι πραγματικά ξεχωριστή, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και ένα μοναδικό έργο τέχνης»
festive traditional costumes of Agia Anna in Evia , γιορτινές φορεσιές της Αγίας Άννας Ευβοίας
Αυτά δεν είναι λόγια ενός Έλληνα αλλά ενός Βέλγου φωτογράφου, του Kim de Molaener ο οποίος, ύστερα από δική του απόφαση, άρχισε να συνεργάζεται με τους υπευθύνους του Θεάτρου Ελληνικών Χορών «Δόρα Στράτου», αφού σκοπός του είναι μέσα από τις φωτογραφίες του να αναδείξει τις τοπικές φορεσιές της χώρας μας, καθώς και τις ομορφιές της ελληνικής επαρχίας. Ειδικά γι’ αυτή τη δουλειά ο 26χρονος πετυχημένος φωτογράφος χρησιμοποιεί παλαιά φωτογραφικά μέσα, αφού δεν θέλει με τίποτα το αποτέλεσμα να θυμίζει κάτι το μοντέρνο. Πολλοί είναι αυτοί που παρακολουθούν την εξέλιξη της συλλεκτικής φωτογράφησης μέσα από την προσωπική σελίδα του φωτογράφου στο Ιντερνετ www.kimdemolenaer.be.
Με αφορμή τη συνέντευξη, ο Κιμ Ντε Μολενάρ μας ενημερώνει πως ήδη έχει αρχίσει να αναζητεί και τα πρόσωπα με τα οποία θα συνεργαστεί φέτος το καλοκαίρι, που ουσιαστικά θα ποζάρουν μπροστά στον φακό του με τις παραδοσιακές στολές. «Το project δεν έχει τελειώσει ακόμα, γι’ αυτό ψάχνω κορίτσια και αγόρια που θα ήθελαν να συνεργαστούν φέτος μαζί μου. Έτσι όποιος ή όποια επιθυμεί μπορεί να επικοινωνήσει στέλνοντας ένα e-mail στο info@kimdemolenaer.be ή στο Facebook» καταλήγει ο φωτογράφος που έχει αρχίσει από τώρα να ονειρεύεται το επόμενο ταξίδι του στη χώρα μας.
Ξεχωριστή θέση στις φορεσιές κατέχουν οι πανέμορφες φορεσιές της Εύβοιας των οποίων φωτογραφίες μπορείτε να δείτε σε αυτό το άρθρο. Περισσότερες φωτογραφίες και λεπτομέρειες απο τις Ευβοϊκές φορεσιές μπορείτε να δείτε στο βιβλίο «Παραδοσιακές Ελληνικές Φορεσιές Βόρεια Εύβοια» e-bookprinted edition
Μη διστάσετε να αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτηση… Πείτε μας αν σας άρεσε η ανάρτηση, ρωτήστε ο,τι θέλετε και ας κάνουμε μια συζήτηση γύρω από το θέμα…
Don’t hesitate to leave a comment under the post… Tell us if you liked it, ask questions and let’s discuss on the topic!
greek culture/ελληνικός πολιτισμός 