Οι καρφίτσες για της αρχαίες Ελληνίδες ήταν εξίσου χρηστικά και διακοσμητικά κοσμήματα. Πρωταρχικός σκοπός τους ήταν να στερεώνουν τα ενδύματα πάνω στο σώμα τους με περόνες ή με διάφορα είδη παραμάνας, φτιαγμένα απο μέταλλα αρκετά σκληρά ώστε να πιάνουν το ύφασμα. Αυτό δεν σημαίνει οτι δεν υπήρχαν διακοσμητικές καρφίτσες για τα μαλλιά, οι οποίες ήταν αντικείμενα υψηλής τέχνης και αξίας… Οι τελευταίες ήταν ασημένιες ή χρυσές και αφορούσαν κυρίως την ανώτερη τάξη (ηγεμόνες, ευγενείς, θρησκευτικοί αρχηγοί και οι γυναίκες αυτών)
Εδώ σας έχω συγκεντρώσει 18 καρφίτσες της αρχαιότητας. Άλλες λιτές φτιαγμένες απο μπρούτζο ή χαλκό και άλλες περίτεχνες απο ασήμι ή χρυσό, όλες όμως ενδιαφέρουσες για να αντιληφθούμε τη χρήση του κοσμήματος αυτού. Εντυπωσιακό επίσης είναι το πόσο μοντέρνο, minimal, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το σχέδιο κάποιων απο αυτές…
Pin (fibula) Greek, South Italian Early Hellenistic Period 320–280 B.C.Ancient Greek FibulaeAttic bronze brooch, Greek Attic Boeotian type, Late Geometric period, 8th century B.C. 7.4 cm long. Private collectionPin with sphinxes, lions, and bees Late 5th century BC GoldAncient Greek gold fibula in the form of a flower with dangling pomegranate pendants, dated to the 7th century BCEGreek geometric fibula, 8th century B.C. Thessalian. On the obverse a prancing horse, its body covered with engraved tremolo patterns, on the reverse a lion with six huge fangs, long tongue, his body likewise covered with engraved tremolo patterns, is about to ingurgitate the head and neck of a man 8 cm. George Ortiz collectionJewelry Greek , 8th century BC Geometric period(Bulgaria) Graeco-Thracian Bow Gold Fibula with Herakles Knots. ca 4th century BCE.Ancient Greek FibulaeAncient Greece. Bronze fibula,Gold Fibula. Greek 490 – 323 B.C. | Photo (C) RMN-Grand Palais (musée du Louvre) / Hervé Lewandowskiancient greek fibulaSilver fibula (safety pin) Greek, South Italian 4th century BCPlate Fibula – Greek, 750-700 BC (Archaic). bronze inlaid with goldA Plate Fibula with Engraved Decoration / Greek / 750-700 BCE / Bronze / 14.5×11.7 cmAncient Greek fibula Brooch Bronze, 3rd c BCgreek hellenistic gold hair pin ca 4th-2th cent BC
Η μέλισσα είναι ένα αγαπημένο διακοσμητικό θέμα της αρχαιότητας.
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Μέλισσα αναφέρονται τα παρακάτω πρόσωπα:
Αδελφή της Αμάλθειας, τροφός του θεού Δία όταν εκείνος ήταν βρέφος στο όρος Ίδη της Κρήτης και τον τάιζαν με γάλα και μέλι. Υπάρχει και η παράδοση ότι, όταν ο Κρόνος το ανακάλυψε, τη μεταμόρφωσε σε σκουλήκι, αλλά όταν ο Δίας μεγάλωσε τη μετέτρεψε από ευγνωμοσύνη σε βασίλισσα μέλισσα.
Γριά ιέρεια της Δήμητρας, που μυήθηκε από τη θεά στα μυστήριά της. Επειδή η Μέλισσα δεν θέλησε να αποκαλύψει τα μυστικά της μυήσεώς της, κομματιάστηκε από άλλες γυναίκες. Από το σώμα της γεννήθηκαν μέλισσες.
Two bees arranged about a honey comb, gold pendant with appliqué and granulated ornament. Mallia, Crete, Greece. 1700-1550 B.C. (Middle Minoan). | Heraklion Archaeological Museum
Η μέλισσα συνδέεται επίσης με την θεά Άρτεμη.
Σε ορισμένων πόλεων τα νομίσματα συναντάμε επίσης το θέμα της μέλισσας. Μια απο αυτές είναι η Έφεσος, η οποία φημιζόταν γα τον υπέροχο Ναό της Αρτέμιδος, ένα απο τα 7 θαύματα του αρχαίου κόσμου. Εδώ βλέπουμε λοιπόν την συνάφεια της Άρτεμης με τη μέλισσα, με την ονομασία «Άρτεμις Μέλισσα» ως εξέλιξη της μινωϊκής «Πότνιας Θηρών».
Σε μια ακόμη πόλη, την Κάμειρο, μια από τις τρεις μεγάλεις πόλεις της αρχαίας Ρόδου, βρέθηκαν επίσης κοσμήματα τα οποία απεικονίζουν μια θεά πάντα σε όρθια στάση να κρατά στα χέρια της ζώα άγρια ή ημερωμένα. Πρόκειται για την Πότνια Θηρών, τη θεά της άγριας φύσης που προστατεύει τα ζώα και τη γονιμότητα. Οι παραστάσεις της Πότνιας Θηρών σε Ρόδο και σε Δήλο μπορούν να ταυτιστούν και να σχετιστούν άμεσα με τη θεά μέλισσα αλλά και με τη θεά Άρτεμη.
Στην ελληνική μυθολογία, η Αρτεμη κατέχει, εξέχουσα θέση στο ελληνικό πάνθεον. Είναι κόρη του Δία και της Λητούς και δίδυμη αδερφή του Απόλλωνα. Την θεωρούσαν θεά της σελήνης (όπως και τον Απόλλωνα θεό του ήλιου), μια αντίληψη που συναντάμε στους Ορφικούς και στους Στωικούς και την οποία ακολούθησαν όλοι σχεδόν οι μυθογράφοι. Η Αρτεμη περιγράφεται ως θεά που παρέχει άσυλο, θεά των κυνηγών αλλά και των κυνηγημένων αλλά και των νεαρών παρθένων. Η Άρτεμη είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα παιδιά και τους έφηβους. Νέοι και νέες που διατηρούσαν την αθωότητά τους και που ζούσαν σύμφωνα με τις αρχές της ήταν πάντοτε ευνοούμενοί της και βρίσκονταν διαρκώς κάτω από την προστασία της.Στα μυκηναϊκά χρόνια, έχουμε τελετές στη Δήλο προς τιμή της θεάς Αρτέμιδας.
Πριν καθιερωθεί η Αρτεμη, ήταν διαδεδομένη η λατρεία στη θεά Αστάρτη, μια φοινικική εκδοχή της σουμεριακής θεότητας, Ιστάρ. Η Αστάρτη εκπροσωπούσε τη λατρεία προς τη φύση, τη ζωή και τη γονιμότητα. Αργότερα έγινε και θεά του πολέμου και δεχόταν σπονδές αίματος από τους πιστούς της. Η Αστάρτη απεικονίζεται σε ανάγλυφα φτερωτή θεά που την περιβάλλουν άγρια ζώα ή πουλιά.
Στην κλασική αρχαιότητα η Θεά Μέλισσα ταυτίστηκε ακόμη με την Αφροδίτη «Ανθεία» (μία από τις εξελίξεις της μινωϊκής «Ορείας Μητρός»), Δήμητρα (κάποιες ιέρειες της οποίας μάλιστα, κατά τον νεοπλατωνικό Πορφύριο στο «Περί του εν Οδυσσεία των Νυμφών άντρου», λέγονταν «Μέλισσαι»), Περσεφόνη και Σελήνη (στο αυτό: «ΣΕΛΗΝΗΝ ΤΕ ΟΥΣΑΝ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ, ΜΕΛΙΣΣΑ ΕΚΑΛΟΥΝ»).
Η Μέλισσα λοιπόν αποτυπώθηκε σε νομίσματα πολλών πόλεων που λάτρευαν κάποια από τις πιο πάνω θεότητες, όπως Μελίτη Θεσσαλίας, Έφεσος, Σμύρνη, Ερυθραί, Άραδος, Ελαιούς Θράκης, Ανεμούριον Κιλικίας, Λυσός, Υρτάκινα, Τάρρας, Έλυρος, Άπτερα και Πραισός της Κρήτης, Καρθαία, Κορησία και Ιουλίς Κέας, Έρυξ Σικελίας, κ.ά
Phoenicia-Arados, AR Drachm, 157/156 BC
Greek, Tetradrachm of Ephesos, 387-301 BC
Bee,Unknown Greek,300 – 200 B.C.Gold.A bee decorates the engraved bezel of this Greek gold ring.On either side of the insect, the Greek letters epsilon and phi signal an abbreviated form of the name of the ancient Greek city of Ephesos
Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.
Bee Goddess – From Eleutherna on Crete, c. 700 BC
Απο τη μέλισσα έχουν εμπνευστεί μεγάλοι οίκοι κοσμημάτων έχοντας δημιουργήσει υπέροχα έργα τέχνης. Αν σας ενδιαφέρει να φτιάξετε τη μέλισσα σε κάποιο ιδιαίτερο σχέδιο σε κόσμημα μπορείτε να δείτε και τη δουλειά αυτού του εργαστηρίου.
Byzantine- Medieval Cross Ring Solid Gold silver, ca 10-11th centuryEARLY BYZANTINE GOLD RING with cross and garnet. Circa 7th/8th CBYZANTINE GEMSTONE RING, Constantinople, 6th – 7th century
Byzantine Gold Doves and Cross Fretwork Ring, 9th century A.D.Byzantine Gold Ring with Garnets and Pearls, 14th CenturyGold Ring Set with Garnet Byzantine, 6th-7th centuryByzantine Gold Ring, 6th -8th Century AD With cabochons of garnet, emerald, lapis lazuli, quartz and a central pearl.10th century Gold and enamelCIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D.8th-10th century Gold and enamelCIRCA 5TH CENTURY A.D9th-12th Century ADA BYZANTINE GOLD, PEARL AND AMETHYST FINGER RING CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D. The exterior of the strap hoop ornamented with braided plain wire filigree, the sides of the spool-shaped bezel with a ring of pearls threaded on a wire and secured by small loops, bands of beaded wire above and below, the bezel set with a circular cabochon amethyst.Byzantine Gold Spiral Openwork Ring, 7th century.CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D.Early Byzantine gold and garnet ring, late 5th-early 6th century A.D.Late Byzantine gold and amethyst ring. Ca. 800 A.D. The oblong cut pyramid shaped amethyst could be a later replacementBYZANTINE GOLD CROSS RING
Μήπως κάποιο από αυτά τα σχέδια σας ενέπνευσε για να φτιάξετε ένα δικό σας; Δείτε εδώ κάποιον που μπορεί να σας το φτιάξει.
Ο σχήμα του μηνίσκου είναι συνηθισμένο στα σκουλαρίκια της βυζαντινής περιόδου.
Γενικά η μισογεμάτη σελήνη, αποτελεί ένα αγαπημένο θέμα στον βυζαντινό πολιτισμό. Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Ι (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο.
Δείτε εδώ έντεκα σχέδια από σκουλαρίκια βυζαντινής τέχνης στο σχήμα του μισοφέγγαρου
10th Century — Historical Museum of Crete8th to 10th Century CEmedieval earring 600-700 Byzantine EmpireCIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D.Circa 6th-7th Century B.C. Each crescentic in form, composed of strips of rectangular wire arranged in various spirals and figure-8 loops, the perimeter with nine ribbed tubes through which passes a plain wire threaded with pearls, a hinged arching ear wire above1080-1150 Constantinople, Byzantine cloisonne enamel and gold temple pendant and stick – Met MuseumByzantine Gold Earrings, 5th-7th Century AD With garnet and glass cabochons and glass beadsBijou byzantin – Musée de Varna600-700 Byzantine Empireearly Byzantine period, 7th-9th Century. gold with a rock crystal bead
Μήπως κάποιο από αυτά τα σχέδια σας ενέπνευσε για να φτιάξετε κάτι αποκλειστικά δικό σας; Δείτε εδώ κάποιον που μπορεί να σας το κατασκευάσει.
Ηράκλειον άµµα είναι ο κόμπος που συχνά συναντάται στην αρχαιότητα και δηλώνει το δέσιμο της ζωής με τον θάνατο μέσα από τη σύνδεση που επιτυγχάνει ο Ηρακλής ανάμεσα στους δύο κόσμους και βέβαια τον διττό χαρακτήρα του ήρωα (ημίθεος).
Ο Ηρακλής λατρεύτηκε απο τους αρχαίους ως θεός χθόνιος. Ήταν αυτός που κατέβηκε στον Άδη για να ανεβάσει τον Κέρβερο και διεκδίκησε τη Διηάνειρα, επειδή του το ζήτησε η ψυχή του Μελέαγρου. Όταν ο Ηρακλής έσπασε το κέρατο του Αχελώου στη διαμάχη μεταξύ τους για τη Διηάνειρα, ο θεός-ποταμός θεώρησε ότι νικήθηκε και ζήτησε πίσω το κέρατο, δίνοντας ως αντάλλαγμα στον Ηρακλή το κέρας της Αμαλθείας , το οποίο είχε πάρει από την κόρη του Ωκεανού Αμάλθεια, και από το οποίο έβγαιναν ποτά και φαγητά. Ο Ηρακλής με τη σειρά του το έδωσε στους Καλυδωνίους και λατρεύτηκε στα βουνά ως θεός της γονιμότητας και της ευφορίας που μπορεί να επέλθει με την ορθολογική διευθέτηση και τον έλεγχο των υδάτων. Επιπλέον, το κέρας της Αμαλθείας το κρατά και ο Πλούτωνας στο χέρι του, καθώς ο Ηρακλής τον κουβαλά στην πλάτη του για να τον ανεβάσει στον επάνω κόσμο. Ο θεός του κάτω κόσμου είναι και θεός της ευφορίας, της βλάστησης και της γονιμότητας, τον οποίον επικαλούνται οι γεωργοί, για να φυτρώσει ο σπόρος της Δήμητρας.
Ο ηράκλειος κόμβος ονομάστηκε έτσι συμβατικά από τον κόμβο με τον οποίο έδενε στο λαιμό του ο Ηρακλής τη λεοντή (τομάρι) του λιονταριού της Νεμέας που ο ίδιος σκότωσε, όμως ο κόμβος είναι ένα αρχαιότατο θρησκευτικό σύμβολο: η Αφροδίτη δένει τα μαλλιά της σε κόμβο, ενώ η Άρτεμις δένει με κόμβο το χιτώνα της στον ένα ώμο. Στην αρχαία τέχνη, περίαμμα (περί + άμμα/κόμβος) είναι το κόσμημα που περιβάλλει το γυμνό κορμό της Αφροδίτης ή της Αφροδίτης-Ίσιδας, καθώς και του γυμνού Έρωτα.
Συναντιέται συχνά ζωγραφισμένος σε επιτύμβιες στήλες δηλώνοντας προφανώς αυτό το δέσιμο της ζωής με τον θάνατο μέσα από τη σύνδεση που επιτυγχάνει ο ήρωας ανάμεσα στους δύο κόσμους και τον διττό του χαρακτήρα, αλλά και στην χρυσοχοΐα
Χρυσή ζώνη με ορεία κρύσταλλο και κλείσιμο Ηρακλείου κόμβου η επονομαζόμενη »ζώνη της Αφροδίτης» ! Φοριόταν διαγώνια στο στήθος ! 3ος -2ος αιώνας π.Χ. – Αρχαιολογικό μουσείο Αθήνας. Δωρήθηκε από την Ελένη Σταθάτου. Στις μεγάλες τελετές, οι αρχιέρειες πιθανόν φορούν αυτό το κόσμημα διαγωνίως στο στήθος τους, στολίζοντας έτσι την επίσημη ενδυμασία τους και υποδυόμενες τη θεά που υπηρετούν. Μετά από σημαντική περίοδο χρήσης, που δικαιολογείται από την υψηλή αξία του, το κόσμημα αφιερώνεται στο ιερό, ή ενταφιάζεται μαζί με την κάτοχό του.
Στον «κόμβο του Ηρακλέους» απέδιδαν ιδιαίτερες αποτρεπτικές, προφυλακτικές και ιαματικές ιδιότητες για το λόγο τον συναντάμε συχνά στα κοσμήματα, που ερχόντουσαν σε επαφή με το ανθρώπινο σώμα.
Αρχαίο Ελληνικό διάδημα από τον Πόντο σε σχέδιο ηράκλειου κόμβου – 300 π.Χ. – Αρχαιολογική συλλογή Μονάχου
Η πρώιμη ελληνιστική χρυσοχοϊα που συμπίπτει µε την περίοδο της βασιλείας του Αλεξάνδρου και των Διαδόχων (περίπου 330-270 π.χ.) φέρει ακόμα τα µορφολογικά χαρακτηριστικά της όψιμης κλασικής περιόδου, δηλαδή, διακοσμητικά θέματα εμπνευσμένα από τη φύση, βλαστόσπειρες, ρόδακες, καρποί, φύλλα άκανθας κ.ά., συνδυασμένα µε τις μορφές του Έρωτα και της Νίκης, καθώς και µε το «ηράκλειο άµµα», τον σχηματοποιημένο κόμπο του Ηρακλή, του μυθικού γενάρχη των Μακεδόνων.
A Hellenistic gold and garnet Herakles knot – Circa 3rd Century B.C.
Εδώ μπορείτε να δείτε κάποια ελληνιστικά κοσμήματα με «Ηράκλειο άμμα»
Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.
Collier avec noeud d’Héraclès. période hellénistique (323-31 av J.-C.) (Grèce). Paris, musée du LouvreHeracles Knot Bangle courtesy State Hermitage Museum, St Petersburg
Απο το σύμβολο αυτό επηρεάστηκαν και άλλοι πολιτισμοί και δημιούργησαν έργα τέχνης με αυτό όπως οι Σκύθες, οι Ρωμαίοι κλπ
Scythian Diadem | Dimensions 8,1×12,3 cm. Diadem with a knot of Hercules.III century BC
Μήπως σε ενέπνευσε ο Ηράκλειος Κόμβος για να δημιουργήσετε ένα δικό σας μοναδικό κόσμημα; Δείτε εδώ ένα εργαστήριο που μπορεί να σας κατασκευάσει τη δική σας έμπνευση.
Οι αρχαίες Ελληνίδες φορούσαν στην πλειοψηφία τους εξαιρετικής τέχνης κοσμήματα. Εδώ θα δούμε κάποια από αυτά τα οποία ανήκουν στις συλλογές μεγάλων Μουσείων ή δημοπρατήθηκαν σε ιδιωτικές συλλογές, τα περισσότερα από την Ελληνιστική εποχή…
Ancient Greek women used to wear fabulus jewels. Here we can see some of them, which are exposed in the famous Museums, mosltly from the hellenistic times …
Today we will share with you some photos from greek hellenistic rings being held in museums all over the world. Most of them have in the middle a carved stone, the carvings show animals, masks, gods and even phallus and their use was apart from decoration to protect the wearer from the evil eye!!!
Horned lion. Greek Hellenistic ringstone, 330 BC-30 BC
Grasshopper on ear of corn, stem with poppy head. Greek Hellenistic ringstone, 330 BC-30 BC
Bearded mask. Greek classical scarab, 480 BC-330 BC
Athena holding Nike. Greek Hellenistic ringstone, 300 BC-100 BC
Eros chasing a butterfly. Greek Hellenistic ringstone, 2nd century BC
Muse holding a scroll. Greek Hellenistic ringstone, 330 BC-100 BC
Thalia holding a comic mask. Greek Hellenistic ringstone, 300 BC-100 BC
Satyr and lyre-playing maenad. Greek Hellenistic ringstone, 2nd century BC
Phallus. Greek Hellenistic ringstone, 330 BC-100 BC
Η εκπομπή Μηχανή του Χρόνου κάνει στο σημερινό post ένα ρεπορτάζ πάνω στις ανασκαφές στην Πύλο οι οποίες οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός ασύλητου τάφου πολεμιστή που χρονολογείται στα 1500π.Χ. δηλαδή σε εποχή πριν τον Όμηρο. Το βίντεο δείχνει αναλυτικά την ιστορία της ανασκαφής και τα πολύτιμα ευρήματα του τάφου, που μας δίνουν μια εικόνα του πολιτισμού της Μινωικής εποχής. Δείτε το βίντεο ακολούθως!
The tv broadcast «Time Machine» in the today’s post shows us a report on the excavations at Pylos which led to the discovery of a unlooted warrior tomb dating back to 1500 BC. many centuries before Homer’s time. The video shows in detail the history of the excavation and the valuable findings of the tomb, which provide an insight into the culture of the Minoan era. Watch the video below!
Σήμερα θα μοιραστούμε μαζί σας ένα υπέροχο βίντεο δημιουργημένο από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο που αφορά το ελληνικό κόσμημα. Παρακολουθήστε το για να μάθετε περισσότερα για το κόσμημα και τα εκθέματα του Μουσείου
Today we share with you a unique video by the National Archeaological Mouseum of Athens, concerning the greek jewel. Watch it to learn more on the greek ancient jewels and the Museum Collections.
«Αν και τα βρίσκουμε σε τάφους, δεν είναι ταφικά αντικείμενα. Χρησιμοποιούνται στην πραγματική ζωή, όπως δείχνουν οι ελάχιστες πληροφορίες που διασώζουν οι πηγές. Ήταν προσωπικά αντικείμενα που τα φορούσαν σε τελετές; Τι είδους ήταν αυτές οι τελετές; Ήταν τελετές μύησης; Σε ποια μυστήρια; Πολιτικού, διοικητικού ή θρησκευτικού τύπου; Ήταν ιδιωτικού ή δημόσιου χαρακτήρα; Και πώς συσχετίζονται τα φυτά που αναπαριστούν με τους θεούς; Είναι πολλά αυτά που δεν ξέρουμε και προσπαθούμε τώρα από τα σύνολα που έχουν εντοπιστεί να συμπεράνουμε»
«While we find them in tombs, they are not funerary objects. They were used in real life, as evidenced by the minimal information found in the preserved sources. They were personal objects worn in rituals? What kind were these ceremonies? They had any relation with mysteries of private or public character? They were of political, administrative or religious type? ? And how the related plants of these wreaths represent the gods? There is much we do not know and we are trying now to identify some conclusions «
Despina Ignatiadou Archaeological Museum of Thessaloniki
Το στεφάνι βρέθηκε μέσα στη λάρνακα μαζί με τα καμένα οστά του Φιλίππου και επειδή, όπως φαίνεται, ο νεκρός το φορούσε, όταν το σώμα του παραδόθηκε στις φλόγες της ταφικής πυράς, έχει κακοπάθει αρκετά, ιδίως στο κεντρικό του τμήμα. Το εξαιρετικά εντυπωσιακό και πολυσύνθετο αυτό χρυσό αντικείμενο που μιμείται με ιδιαίτερα πειστικό τρόπο στεφάνι φτιαγμένο από κλαδιά βελανιδιάς, του ιερού δένδρου του Διός, είναι μια ιδιαίτερα πολυδαίδαλη κατασκευή, ένα πραγματικό επίτευγμα της τέχνης ενός σπουδαίου χρυσοχόου, που δεν μας σώθηκε το όνομά του.Το στεφάνι του Φιλίππου που έχει σήμερα 313 φύλλα και 68 βελανίδια, με σωζόμενο βάρος 717 γραμμάρια και αρχικό οπωσδήποτε μεγαλύτερο, είναι όχι μόνο το βαρύτερο χρυσό στεφάνι που μας σώθηκε, αλλά και ένα από τα πιο βαρύτιμα που κατασκευάστηκαν ποτέ.
το στεφάνι της Μήδας από τη ΒεργίναΧρυσό στεφάνι με φύλλα βαλανιδιάς από μακεδονικό τάφο της περιοχής των Φιλίππων, 2ος αι. π.Χ., Καβάλα, Αρχαιολογικό Μουσείο.Χρυσό στεφάνι με φύλλα και λουλούδια μυρτιάς από τον τάφο του Φιλίππου, γ’ τέταρτο 4ου αι. π.Χ., Θεσσαλονίκη, Αρχαιολογικό Μουσείο.στεφάνι ελληνιστικό με φύλα και άνθη μυρτιάς απο τη Βεργίναχρυσό γυναικείο διάδημα από τη ΒεργίναΑπό την αγορά της Εύκλειας στη Βεργίνα αυτό το χρυσό στεφάνι με φύλλα βελανιδιάς (4ος αι. π.Χ.), το οποίο, σύμφωνα με τους επιστήμονες, αποδίδεται σ’ έναν από τους δύο γιους του Μ. Αλεξάνδρου, στον Αλέξανδρο Δ΄ ή το πιθανότερο στον Ηρακλή, τον γιο της Βαρσίνης.μακεδονικό ελληνιστικό στεφάνι από φύλλα και άνθη μυρτιάς από δημοπρασία των Sotheby’sχρυσό στεφάνι ελιάς από την Αμφίπολη
Ακέραιο χρυσό στεφάνι ελιάς, που εκτίθεται ήδη στις προθήκες του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Θεωρούνταν ότι προέρχεται από τον τάφο Α του Σέδες, όμως προέρχεται από τον τάφο Β του Τσάγεζι στην περιοχή της Αμφίπολης
Στεφάνια από χρυσό τα οποία χρονολογούνται από τα μέσα του 4ου έως τα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ
ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ- SEE MORE IN THE FOLLOWING LINK: