Με πολλή αγάπη για την τοπική μας κουλτούρα, εθελοντική προσφορά και σεβασμό απέναντι στην βορειοευβοιώτικη ιδιόλεκτο, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γυναικών Ιστιαίας και το Σύλλογος Φίλων του Μουσείου Δροσίνη, διοργανώσαμε μια διαφορετική για τα δεδομένα της βόρειας Εύβοιας εκδήλωση, η οποία δικαίωσε τους κόπους των συντελεστών της, μίας και η προσέλευση του κόσμου ήταν κάτι παραπάνω από αθρόα, στην Αίθουσα Πολιτισμού του Λυκείου Ιστιαίας, η οποία δεν στάθηκε ικανή να χωρέσει τον κόσμο που προσήλθε.
Η εκδήλωση με τίτλο «Σκόρπια Φύλλα του Αγροτικού Βίου μέσα από τα μάτια του Γ.Δροσίνη» είχε ως στόχο την μεταφορά μας μέσα απο την δραματοποίηση μικρών θεατρικών, στην εποχή που ενέπνευσε τον Γεώργιο Δροσίνη για να γράψει τα έργα του «Αγροτικές Επιστολές» και «Σκόρπια Φύλλα της Ζωής μου» τα οποία αναφέρονταν στις εμπειρίες του από τη συναναστροφή του με τους απλοϊκούς κατοίκους της Βόρειας Εύβοιας του τέλους του 19ου αιώνα .Η δραματοποίηση των θεατρικών διαλόγων, οι οποίοι ήταν εμπνευσμένοι από τις «Αγροτικές Επιστολές» και γράφτηκαν στο τοπικό μας βορειοευβοϊκό ιδίωμα από εμένα και την Μαρία Τρίγκα, ήταν απολαυστική και προκάλεσε άφθονο γέλιο στους παρευρισκόμενους, σε μια εποχή που το γέλιο είναι κάτι παραπάνω απο αναγκαίο για την ψυχική μας εκτόνωση και την πνευματική μας ανάταση.
Στη σκηνή είδαμε κατά σειρά εμφάνισης τους Φιλοθέη Τσιρόζογλου, Στρατή Λούλη, Μάχη Αρβανιτόγιαννη, Νικόλαο Γεωργόπουλο, Φρόσω Σπανού, Σπύρο Αναγνώστου, Νίκο Μάρκου, Άννα Καλέμη, Χρήστο Ζάκκα και Κωνσταντίνα Διαμαντή, ενώ μαζί με τη Μαρία Τρίγκα είχαμε το ρόλο των αφηγητών πλαισιώνοντας τα θεατρικά.
Η πρόταση αυτή του Συλλόγου Γυναικών να γράψουμε θεατρικούς διαλόγους στο τοπικό μας ιδίωμα ήταν κάτι παραπάνω απο απρόσμενη για μένα, μιας και πρόσφατα ολοκλήρωσα το νέο μου βιβλίο που αφορά στην καταγραφή του τοπικού ιδιώματος της Βόρειας Εύβοιας, για το οποίο είμαι σε αναζήτηση χορηγών προκειμένου να βρεί τον δρόμο του για τα βιβλιοπωλεία.
Με το βιβλίο αυτό γίνεται μια προσπάθεια να αποτυπωθεί το γλωσσικό ιδίωμα της Βόρειας Εύβοιας όπως ακόμη μιλιέται στα χωριά από την Αγία Άννα μέχρι και τη Λιχάδα μέσα από μία έρευνα-συλλογή λεξιλογικού υλικού που έχει κρατήσει 13 χρόνια. Σε αυτό το πόνημα διασώζονται 2300 ιδιαίτερες ιδιωματικές λέξεις και πάνω από 250 εκφράσεις της τοπικής ιδιολέκτου, που χρησιμοποιούνταν τακτικά από τους παλαιότερους αλλά και αρκετοί από τους νεότερους διασώζουν στον προφορικό τους λόγο. Τα σπαράγματα αυτά της γλώσσας μας, που αποτελούν ένα δείγμα της ιδιαίτερης πολιτισμικής μας κληρονομιάς και είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την ανθρωπολογική μας ταυτότητα, έγινε προσπάθεια να ετυμολογηθούν, να βρεθούν οι ρίζες τους αλλά και οι συγγένειές τους με άλλες περιοχές της Ελλάδος, και τελικά να διαπιστωθεί η ιστορική συνέχεια του τοπικού ιδιώματος, που έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Επίσης διαπιστώνεται γλωσσική διαφορά ανάμεσα σε ομάδες χωριών της Βόρειας Εύβοιας και η εξελικτική δύναμη των λέξεων καθώς αυτές μετασχηματίζονται σημασιολογικά μέσα στο πέρασμα των χρόνων, ανάλογα με τις τρέχουσες συνθήκες ζωής. Το βιβλίο συμπληρώνεται με πολλές πηγές οι οποίες αποδίδουν εκφάνσεις της ζωής στα τέλη του 19ου αιώνα, με το ιδιαίτερο λεξιλογικό χρώμα, εκτεταμένη βιβλιογραφία αλλά και 7 θεατρικά δρώμενα που αναφέρονται σε καταστάσεις της καθημερινής ζωής με ιδιωματικό λόγο.
Η Βόρεια Εύβοια είναι ένας τόπος με δυστυχώς μικρή πνευματική παραγωγή σε έρευνες πάνω στον λαϊκό της πολιτισμό. Η προσπάθεια αυτή στοχεύει στο να διασώσει τα στοιχεία αυτά του Βορειοευβοϊκού τοπικού ιδιώματος και να τα προβάλλει στους ντόπιους και τους επισκέπτες της περιοχής, ως αυθεντικά στοιχεία του τόπου μας. Η προβολή του τοπικού στοιχείου λειτουργεί θετικά ως προς την γενικότερη προβολή και διαφήμιση της Βόρειας Εύβοιας καθώς ακούγεται το όνομά της και γίνεται συζήτηση γύρω από αυτή. Επιπλέον, αυξάνει την θετική αντίληψη των κατοίκων που μένουν σε αυτή καθώς αντιλαμβάνονται την ιδιαίτερη πολιτιστική τους ιδιαιτερότητα και βοηθά τους νέους να αντιληφθούν ότι η περιοχή μας έχει και αυτή την μοναδική πολιτιστική της κληρονομιά που οφείλουμε να προστατεύσουμε και να διασώσουμε. Τέλος, καθώς τα χρόνια περνούν και οι παλιές γενιές χάνονται, η απευθείας καταγραφή του τοπικού στοιχείου γίνεται όλο και δυσκολότερη. Πονήματα όπως αυτό είναι δύσκολο να δημιουργηθούν και πάλι. Είναι σημαντικό όμως να βγουν στο φως της δημοσιότητας για να γίνουν ευρέως γνωστά.
Η εκδήλωση λοιπόν αυτή αποτέλεσε, ένα προοίμιο θα έλεγα του νέου μου βιβλίου, στο οποίο θα επανέλθω σε λίγο διάστημα. Απολαύστε το βίντεο, το θεατρικό του οποίου περιλαμβάνεται στο νέο μου βιβλίο, την τοπική μας γλώσσα και τις ενδυμασίες μας, αγαπήστε τα και διαδώστε τα!
Με εκτίμηση,
Ασημίνα Ντέλιου (συγγραφέας-ερευνήτρια)
Την εκδήλωση, που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των ακροατών μέχρι τέλους, έκλεισε ο πανοσιολογιώτατος αρχιμ. π. Δαμασκηνός Μάκρας ο οποίος ευχαρίστησε και τίμησε τον οικοδεσπότη της εκδήλωσης, τον αιδεσιμολογιώτατο αρχιερατικό επίτροπο Κηρέως π. Ιωάννη Μαρκου, και προϊστάμενο του Ι.Ν. Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, χαρίζοντάς του έναν ασημένιο σταυρό.
Την παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους οι αιδεσιμολογιώτατοι ιερείς της περιοχής π. Νικόλαος Μάρκου, π. Βασίλειος Μάρκου, π. Δημήτριος Σταμούλης, η Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Μαντουδίου, οι Πρόεδροι και τα Δ.Σ. των πολιτιστικών συλλόγων της περιοχής και αρκετός κόσμος, φίλοι της παράδοσης και του πολιτισμού.
greek culture/ελληνικός πολιτισμός 
