Τα δύο γνωστά βυζαντινά στέμματα

Όταν μιλάμε για Βυζαντινούς Αυτοκράτορες μας έρχεται πολύ συχνά στο νου η πολυτέλεια που συνοδεύει τον Αυτοκρατορικό Θώκο. Ωστόσο μέσα στο διάβα του χρόνου λίγα κειμήλια των Αυτοκρατόρων σώθηκαν, ανάμεσα στα οποία αυτά τα δύο μοναδικά στον κόσμο στέμματα, εξαιρετικά δείγματα της βυζαντινής τέχνης των χρυσοχόων της Αυτοκρατορικής Αυλής.

Και τα δύο βρίσκονται στα θησαυροφυλάκια της Ουγγαρίας. Το πρώτο λέγεται «Το στέμμα του Μονομάχου» αν και επειδή τα πλακίδια βρέθηκαν μεμονωμένα, οι ερευνητές δεν συγκλίνουν όλοι στο οτι αποτελούσαν το σύνολο ενός στέμματος. Το κόσμημα ανάγεται στον 11ο μΧ αιώνα και αποτελεί σύμφωνα με τους ερευνητές προϊόν των Αυτοκρατορικών Εργαστηρίων της Κωνσταντινούπολης, μολονότι υπάρχουν πολλά ορθογραφικά λάθη πάνω στα πλακίδια.

Σύμφωνα με το θρύλο που καλύπτει το στέμμα αυτό, το δώρησε ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Μονομάχος (1042-1054) στον βασιλιά της Ουγγαρίας Ανδρέα (1046-1061) ως αμοιβή για την πολιτική που ακολούθησε κατά την περίοδο της Βασιλείας του. Στο κέντρο φέρει εικόνα του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου  και δεξιά και αριστερά του υπάρχουν παραστάσεις απο τις Αυγούστες Ζωη και Θεοδώρα. Τα υπόλοιπα πλακίδια του στέμματος απεικονίζουν δύο ορχούμενες γυναίκες και δύο αλληγορικές μορφές, την Ταπείνωση και την Αλήθεια. Φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο της Ουγγαρίας.

Το στέμμα του Μονομάχου

Για το στέμμα του Μονομάχου μπορείτε να διαβάσετε και εδώ  την μελέτη της Γιασμίνας Μωυσείδου και το άρθρο του Timothy Dawson The Monomachos Crown: Towards a Resolution

Το δεύτερο διασωθέν στέμμα είναι αυτό που αποκαλείται ως «Στέμμα του Αγίου Στεφάνου» ή Corona Graeca.

Στέμμα του Αγίου Στεφάνου

Το «στέμμα του Αγίου Στεφάνου» δωρήθηκε απο τον Αυτοκράτορα Μιχαήλ Δούκα Παραπινάκη (1071-1078) στον Βασιλιά της Ουγγαρίας Γεϊζάν τον Α, όταν αυτοί συνθηκολόγησαν και ο Γεϊζάν ανεβαίνοντας στο θρόνο νυμφεύθηκε μια ανιψιά του Νικηφόρου Βοτανειάτη.

Φυλάσσεται στη Βούδα και χρησίμευε στη στέψη των βασιλέων της Αυστρίας ως αυτοκρατόρων της Ουγγαρίας.

Advertisement

Η στήλη του Ιουστινιανού στην Κωνσταντινούπολη

Η στήλη του Ιουστινιανού ήταν μνημειακή στήλη η οποία ανεγέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 543 από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α´ ως θριαμβευτικό μνημείο των νικηφόρων πολέμων του. Βρισκόταν στη δυτική πλευρά της πλατείας του Αυγουσταίου, μεταξύ της Αγίας Σοφίας και του Μεγάλου Παλατιού, και παρέμεινε άθικτο έως τον 16ο αιώνα όταν και κατεδαφίστηκε από τους Οθωμανούς.

Αναπαράσταση του 1912 της στήλης του Ιουστινιανού Α´. Η απεικόνιση της ελλικοειδούς διακόσμησης θεωρείται λανθασμένη

Η στήλη ήταν τόσο ψηλή όσο και ο τρούλος της Μεγάλης Εκκλησίας της Αγίας Σοφίας και ήταν επενδεδυμένη με μπρούτζο. Στην κορυφή υπήρχε το άγαλμα του Ιουστινιανού Α΄ που κρατούσε στο χέρι σφαίρα με σταυρό, σύμβολο της Βασιλείας του Σταυρού σε Ανατολή και Δύση ενώ με το άλλο χέρι έδειχνε την Ανατολή. Στο κεφάλι του φορούσε την «τούφα» σύμφωνα με ιστορικούς, καπέλο περσικής καταγωγής στολισμένο με φτερά παγωνιού. Όταν το καπέλο του αγάλματος έπεσε επί της βασιλείας του Θεόφιλου (828-842) και αναγκάστηκαν να το ξαναβάλουν στη θέση του, διοργανώθηκε μια πρωτότυπη ακροβατική επιχείρηση. Έδεσαν ένα σχοινί από τον τρούλο της Αγίας Σοφίας και με βέλος κάρφωσαν την άλλη άκρη του στην κορυφή της στήλης. Πάνω στο σχοινί ισορρόπησε ένας ακροβάτης ο οποίος μετέφερε το καπέλο και το επανατοποθέτησε στο κεφάλι του αγάλματος. Ο βασιλιάς εντυπωσιάστηκε και τον αντάμειψε με εκατό χρυσά νομίσματα για την γενναιότητά του. (και δικαίως!)

Αναπαράσταση του 1430 του Κυριάκου Αγκωνίτη σχετικά με το πως ήταν το άγαλμα του Ιουστινιανού στην κορυφή, με τις επιγραφές με λατινικούς χαρακτήρες FON THEO DOSI και GLORIAE PERENIS

Οι στήλες των αυτοκρατόρων θεωρούνταν φυλαχτά για την πόλη και η παραμικρή καταστροφή τους λαμβανόταν ως κακός οιωνός και γρουσουζιά. Έτσι μέχρι την επιδομή των Σταυροφόρων οι Αυτοκράτορες μεριμνούσαν επισταμένως για την συντήρησή τους που θύμιζε σε όλους το μεγαλείο των Βυζαντινών. Για τον ίδιο λόγο οι Οθωμανοί κατεδάφισαν τη στήλη. Είχε διαδοθεί η φήμη οτι όσο η στήλη στεκόταν ,τόσο ο Χριστιανισμός θα αντιστεκόταν στο Ισλάμ. Έτσι οι εξίσου προληπτικοί Οθωμανοί την κατέστρεψαν . Ο Πέτρος Γύλλιος (Petrus Gyllius), Γάλλος ιστορικός ο οποίος ζούσε στην Κωνσταντινούπολη κατά την δεκαετία του 1540, ανέφερε πως τα απομεινάρια του ορειχάλκινου αγάλματος οι Οθωμανοί τα έλιωσαν προκειμένου να δημιουργήσουν κανονόμπαλες, ωστόσο πριν το λιώσιμο τους αναφέρει πως έχοντας δεί από κοντά τα τμήματα αυτά, το πόδι του Ιουστινιανού ξεπερνούσε το ύψος του, ενώ η μύτη του Ιουστινιανού όπως και οι οπλές του αλόγου είχαν ύψος 9 ιντσών (περίπου 22 εκατοστά).

πηγές:

Μασαββέτας Αλέξανδρος, «Κωνσταντινούπολη: Η πόλη των απόντων» , Πατάκης , 2011

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%84%CE%AE%CE%BB%CE%B7_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%99%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D

https://6ad6c2c4-a-62cb3a1a-s-sites.googlegroups.com/site/tikaipos/istoria/ekonstantinoupoleochyronetaikaistolizetaimeergatechnes/coljust2.jpg?attachauth=ANoY7cqXrDlO1lDXcjRnXcjuPnd-tGegtRJYk-wW7VQIa9jNcXI-sdQd3x6ga2nolBbisXcgc5Q547OvChZniCF1sMiM302QCqaKYkflscEJxH6YEyCsW_1v2z4CnM5DOOAgOgGk8vSEdTDWMa9sSPjG-cYMCu6gURBc-bRKYblhoDkbQAkq9w9VXbG2sf0GnsyFDt46SsVvph218OPKMMpLRtxdovaO4Jmys7SEbhVU7DSxHIBkPwp-qAfJlRPla5oewMbt5KVYrSuVTgDqWFHbWbvZUKMi9pBN62c7nVia4u_7FGQ6d1A%3D&attredirects=0

Μοναδικά ψηφιδωτά με τον βίο της Παναγίας απο τη Μονή της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη

Η Μονή της Χώρας (Kariye  Musezi) είναι μια μεσαιωνική βυζαντινή Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία που βρίσκεται στην γειτονιά Edirnekapı της Κωνσταντινούπολης.  Μετά την τουρκική κατάκτηση το 1453, η εκκλησία παρέμεινε όπως είναι για κάποιο χρονικό διάστημα και μετατράπηκε σε τζαμί το 1511 με προσθήκη μιναρέ και έγινε μουσείο το 1948. Το εσωτερικό του κτιρίου καλύπτεται με μερικά από τα παλαιότερα και ωραιότερα βυζαντινά ψηφιδωτά και τοιχογραφίες τα οποία αποκαλύφθηκαν και αποκαταστάθηκαν όταν η εκκλησία  μετατράπηκε σε μουσείο. Η μονή ονομάζεται έτσι γιατί «Χωρίον» ή «Χώρα» έλεγαν οι Βυζαντινοί την έξω των χερσαίων τειχών πεδινή γη και η ονομασία της μονής οφείλεται μάλλον στην ύπαρξη παλαιότερου ναού έξω από τα τείχη του Κωνσταντίνου Α’. Όταν ο Θεοδόσιος Β΄ έχτισε τα νέα τείχη της Κωνσταντινούπολης, η μονή διατήρησε τον παραδοσιακό προσδιορισμό «ἐν τῇ Χώρᾳ», παρά το γεγονός πως ανήκε στον περίβολο των οχυρώσεων. Παράλληλα η φράση «η Χώρα» που απαντάται στον Ακάθιστο Ύμνο, απαντά συχνά στα ψηφιδωτά της Μονής. (Χαίρε η χωρήσασα τον χωρήσαντα  πάντα) Δίνεται ως εκ τούτου μεγάλη σημασία στην μορφή της Παναγίας, της οποίας ο βίος, ως μητέρας του Θεανθρώπου Χριστού απεικονίζεται λεπτομερώς στα ψηφιδωτά του ναού.

Η εκκλησία αυτή είναι, μετά την Αγία Σοφία, το σημαντικότερο βυζαντινό μνημείο στην Κωνσταντινούπολη.  Η πλειοψηφία του σημερινού κτιρίου χτίστηκε στα τέλη του 11ου αιώνα με πολλές επισκευές και αναδιαμόρφωση στους επόμενους αιώνες.

Ο θόλος του νάρθηκα. Η γενεαλογία της Παναγίας

Ο θόλος του νάρθηκα. Οι πρόγονοι της Παναγίας

Τα παρακάτω χρυσοποίκιλτα ψηφιδωτά απεικονίζουν σκηνές απο το ορθόδοξο εορτολόγιο και τη ζωή της Θεοτόκου, αρκετές απο τις οποίες δεν αναφέρονται στα ευαγγέλια αλλά υπάρχουν στην ορθόδοξη παράδοση. Οι παραστάσεις στα ψηφιδωτά και τις τοιχογραφίες είναι από τις ωραιότερες Βυζαντινές. Τα χρώματα είναι έντονα, οι αναλογίες των μελών αρμονικές και η έκφραση των προσώπων φυσική.

Οι δεήσεις του Ιωακείμ για να αποκτήσει παιδί απορρίπτονται

Ο Ιωακείμ καταφευγει στην φύση και προσεύχεται ανάμεσα σε ποιμένες

Ο Ευαγγελισμός της Αγίας Αννας

Τα ψηφιδωτά της Μονής της Χώρας είναι τόσο σημαντικά που λέγεται πως ακόμη κι αν χάνονταν τα Ευαγγέλια μέσα απο την τόσο ολοκληρωμένη σειρά των ψηφιδωτών αυτών θα μπορούσαμε να ξαναγράψουμε τα σημαντικότερα σημεία της Καινής Διαθήκης.

Η γέννηση της Θεοτόκου

Ο Ιωακείμ και η Άννα κάθονται και κανακεύουν το βρέφος Μαρία. Η παράσταση περιβάλλεται από αρχιτεκτονικές κατασκευές, δύο υπηρέτες και δύο παγώνια που αντιπροσωπεύουν αιώνια ζωή και σταθερή ηθική. Η επιγραφή αναφέρει «η κολακεία της Θεοτόκου».

Τα πρώτα επτά βήματα της Παναγίας

Να πούμε επίσης οτι τα ψηφιδωτά εκτείνονται κυρίως στο άνω τμήμα του Ναού και στους θόλους ενώ το κάτω μέρος των τοίχων καλύπτεται απο ορθομαρμαρώσεις. Η πρακτική αυτή οδήγησε στη διάσωση των ψηφιδωτών στο χρόνο καθώς ήταν απρόσιτα για όσους επιθυμούσαν την αφαίρεση ψηφίδων ή χρώματος για να τα έχουν ώς φυλακτά.

Αποψη του εσωτερικού νάρθηκα με τις εκατέρωθεν ορθομαρμαρώσεις

Οι ιερείς ευλογούν την Παναγία ως βρέφος. Ο Ιωακείμ κρατά το βρέφος Μαρία στην αγκαλιά του και προχωρεί προς τρεις ιερείς, καθισμένους γύρω από ένα τραπέζι, που θα ευλογήσουν το παιδί. Σημειώστε  οτι τα χέρια του Ιωακείμ καλύπτονται γιατί αγγίζει κάτι ιερό.

Η παρουσίαση της Θεοτόκου 12 ετούς στο Ναό, όπου και παρέμεινε

Συμπληρωματικές φιγούρες στην παράσταση της παρουσίασης της Θεοτόκου στο Ναό. Παρατηρήστε οτι δεν υπάρχουν φωτοστέφανα στα κεφάλια, που δείχνει οτι δεν πρόκειται για πρόσωπα Αγίων

Η Θεοτόκος στα Άγια των Αγίων τρέφεται απο έναν Άγγελο

Η Παναγία δέχεται κουβάρι από μαλλί

Οι ιερείς εμπιστεύονται την Θεοτόκο στον Ιωσήφ

Ο Ιωσήφ παίρνει την Παρθένο στο σπίτι του

Ο Ευαγγελισμός της Παρθένου. Υπάρχει η παράσταση πηγαδιού. Πράγματι στα Ιεροσόλυμα το σημείο του Ευαγγελισμού της Παναγίας βρίσκεται δίπλα σε ένα πηγάδι που τρέχει νερό.

Ο Ιωσήφ εγκαταλείπει την Παναγία όταν μαθαίνει οτι κυοφορεί και εδώ τελειώνει ο κύκλος παραστάσεων με γεγονότα απο τη ζωή της Παναγίας και ξεκινά αυτός του Χριστού

Οι φωτογραφίες είναι του Dick Osseman και πηγή των φωτογραφιών είναι ο ιστότοπος εδώ

Για να μαθετε περισσότερα σε σχέση με τη βυζαντινή αγιογραφία εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε μια διάλεξη του Επίκ. Καθ. Α. Γ. Μαντά με θέμα:

Περιοδοποίηση. – Η στάση του Χρ. Απέναντι στην τέχνη. – Οι διωγμοί. – Το Διάταγμα του 313. – Είδη της βυχαντινής ζωγραφικής. – Χειρόγραφα, η συμβολή τους στην χριστιανική εικονογραφία. – Βασική διαφορά της χρ. Τέχνης με την παγανιστική μαρτυρία.

Συνταγές από τη βυζαντινή εποχή! κοπιάστε να φάμε

Αν και οι αγιογράφοι του 11ου και του 12ου αι. παραμένουν πιστοί στο παραδοσιακό ιδεώδες της νηστείας, οι λιγότερο συντηρητικές πηγές προσφέρουν ένα πλούτο πληροφοριών για το αυξημένο ενδιαφέρον για το φαγητό και τη μεγαλύτερη διαθεσιμότητα πρώτων υλών. Η ποικιλία των λαχανικών, των φρούτων και των καρυκευμάτων -μαύρο πιπέρι,  κύμινο, μέλι, ελαιόλαδο, ξύδι, αλάτι, μανιτάρια, σέλινο, πράσα, μαρούλια, ραδίκια, σπανάκι, γογγύλια, μελιτζάνες, λάχανο, σέσκουλα,  αμύγδαλα, ρόδια, καρύδια, μήλα, φακές, σταφίδες, κ.λπ.- τα οποία αναφέρονται από τον Πτωχοπρόδρομο ( ca 1166, Poèmes prodr. nο.2.38-45)  ως τρόφιμα που υπήρχαν στην κουζίνα ενός φτωχού της Κωνσταντινούπολης,  καθρεφτίζει τόσο το ενδιαφέρον για το καλό φαγητό όσο και για τη μεγάλη διαθεσιμότητα των πιάτων.  Φυσικά, πάνω από όλα  το φαγητό στην Κων/πολη των Κομνηνών ήταν μια σύνθεση της διατροφής του παρελθόντος  με τα πολλά νέα υλικά και τις γαστρονομικές καινοτομίες του 11ου και του 12 αιώνα.

TO ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΔΕΙΠΝΟ (ΕΔΩΔΙΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)

ΜΕΝΟΥ

για ένα πλούσιο τραπέζι

σφουγγάτο

απάκι

χοιρινό συκώτι μαγειρεμένο με κρασί

κουνέλι μαγειρεμένο με κόκκινο κρασί και ναρδόσταχυ

ψητό χοιρινό  αλειμμένο με ξυδόμελο

σιλιγνίτης, ένα πολύ λευκό ψωμί

ρυζόγαλο με κατσικίσιο γάλα και  μέλι

γλυκό κυδώνι

κόνδιτο

θασόροφο (?)

ΜΕΝΟΥ

για ένα φτωχότερο τραπέζι

κάππαρη σε ξιδόμελι

μαύρες ελιές με σιναπόσπορο

αντίδια με γάρο και ελαιόλαδο

λάχανο με γάρο, ελαιόλαδο και ξίδι

φάβα μαυρομάτικων φασολιών αρτυμένη με ξίδι και μέλι

διάφορα είδη ψωμιών φτιαγμένα με αλεύρια κατώτερων δημητριακών

Τα όσπρια ήταν μια διαδεδομένη πηγή πρωτεϊνών για τους αγρότες, τους φτωχούς και τους μοναχούς. Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ξέβραζαν για να τα κάνουν πιο εύπεπτα. Οι ελιές, το τυρί, τα αυγά, τα άγρια χόρτα και τα λαχανικά έπαιζαν επίσης σπουδαίο ρόλο στη διατροφή των κατώτερων τάξεων. Τα λαχανικά καταναλώνονταν ωμά, βρασμένα, μαγειρεμένα, τηγανιτά.   Και παρ’ όλο που υπήρχαν λαχανόκηποι σε όλες τις πόλεις,  πολλά από αυτά που ξέρουμε σαν βυζαντινά χλωρά ηδύσματα και «πολυτελή» αρωματικά (π.χ. κρόκος) παρέμειναν προϊόντα της γεωργικής παραγωγής.

Με το Βόσπορο και την Προποντίδα να τους προσφέρουν άφθονα αλιεύματα, δεν είναι περίεργο που οι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης ήταν ψαροφάγοι. Εντούτοις κατά τον 11ο και 12ο αι. σημείνεται αξιόλογη αύξηση της κατανάλωσης κρέατος.  Χοιρινά, πρόβεια και κατσικίσια κρέατα είχαν μεγάλη διάδοση στα τραπέζια. Αυτά που προέρχονταν από  νεαρά ζώα συνήθως προσφέρονταν βραστά ή ψητά.  Λαγοί, γαζέλες από την Ανατολία, άγρια γαϊδούρια (όναγροι) ανήκαν στα δημοφιλέστερα είδη για αυτοκρατορικό κυνήγι.   Οι φτωχοί και οι αγρότες έτρωγαν μικρό κυνήγι, εντόσθια και ίσως κάποιο πουλερικό από αυτά που εξέτρεφαν οι ίδιοι.

Δείτε περισσότερα

https://historyofgreekfood.wordpress.com/tag/%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CE%B3%CE%B1%CF%83%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B1/

πηγη

Βυζαντινές συνταγές που μας θυμίζουν σύγχρονα πιάτα

Το φαγητό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον πολιτισμό ενός τόπου, αλλά και με την ιστορικό πολιτισμό του. Έτσι ο σύγχρονος ελληνικός πολιτισμός και η γευστική του  ταυτότητα είναι κι αυτός στενά συνδεδεμένος με το Βυζάντιο. Αρκετές γεύσεις του Βυζαντίου μοιάζουν πολύ με γνωστά σύγχρονα ελληνικά πιάτα, αρκετά απο αυτά δε, τα συναντάμε και σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό χώρο με παραλλαγές. Θέλετε να δούμε κάποια απο αυτά; 

Βυζαντινές συνταγές που μας θυμίζουν σύγχρονα πιάτα:

Σφουγγάτο: Τρίβετε ένα κρεμμύδι, το τσιγαρίζετε, προσθέτετε μυρωδικά και τέλος τα αυγά. (μήπως μοιάζει με την σύγχρονη ομελέτα;)

Λοκάνικα:  Γεμίζετε νεύρα και έντερα με κρέας αρβελισμένον (κιμά) ή αίμα. Σερβίρετε με σάλτσα από κόκκους σινάπεως (μουστάρδα) και πιπέρι. Προαιρετικά συνοδεύετε με ψητά αγριοκρέμμυδα και σπαράγγια με ελαιόγαρο ή οξύγαρο. (μήπως σας θυμίζει τα λουκάνικα;)

Χοιρινομαγειρεία εμβαπτισμένη σε οξύ μελί: Ετοιμάζετε μαρινάτα από ξύδι και μέλι, όπου αφήνετε το χοιρινό για μερικές ώρες. Κατόπιν ψήνετε το κρέας σε πήλινο στο φούρνο μαζί με κολοκύθι ή λάχανο φρέσκο ή αλμαία κράμβη (λάχανο τουρσί).

Συκώτι: Αλείφετε ένα χοιρινό συκώτι με λάδι ή λίπος και το σιγοψήνετε στη σχάρα πασπαλίζοντας κατά διαστήματα με αλάτι και κορίανδρο. 

Όρνις μονθυλευτή: Διαλέγετε ένα τρυφερό κοτόπουλο. Το αφήνετε σε μαρινάτα από κρασί ή ξύδι με καρυκεύματα για λίγες ώρες και μετά το παραγεμίζετε με καρυκεύματα, ψίχα ψωμιού και αμύγδαλα. Το αφήνετε να σιγοβράσει σε κρασί. (κάτι σε κρασάτο κοτόπουλο θα το λέγαμε σήμερα…)
Πλοκούς γαλακτώδης ή φλεψία: Φτιάχνετε πολτό από τραχανά με νερό. Προσθέτετε κρόκους αυγού, βούτυρο και τρίμματα τυριού. Τυλίγετε το μείγμα σε φύλλα ζύμης και ψήνετε στο φούρνο. (ίσως τραχανόπιτα ή τραχανοτυρόπιτα…)

Διπλοτήγανον: Αλευρώνετε μικρά ψάρια και τα τηγανίζετε ώστε να γίνουν μία μάζα. Έπειτα γυρίστε το για να τηγανιστεί και η πάνω πλευρά. Σερβίρετε προαιρετικά με μυττωτόν (σκορδαλιά με πολτό ελιάς). (σήμερα θα το λέγαμε πχ μπακαλιάρο σκορδαλιά)

Φάβατα: Αλέθετε ξερά κουκιά, προσθέτετε νερό και ανακατεύετε μέχρι να γίνει χυλός, βράζετε και προσθέτετε λάδι. Προαιρετικά αρωματίζετε με μυρωδικά ή σερβίρετε με ολόσκορδον (τηγανιτά σκόρδα).(η γνωστή μας φάβα αλλα από κουκιά, όχι απο λαθούρι)

Ψάρια σε «λευκό ζωμό»: Βράζετε μεγάλα ψάρια, όπως συναγρίδα, σε ζωμό από νερό με αλάτι, λάδι, άνηθο και πράσο (ένα είδος ψαρόσουπας…) .

Αμανίται: Τηγανίζετε ή αχνίζετε μανιτάρια και τα σερβίρετε ζεστά, συνοδευμένα με αχλάδια ή πράσα και ραπανίδες.

Σουγλιταρέα: Τυλίγετε μαστούς χοίρων με έντερα και τα ψήνετε στη σούβλα. (μοιάζει με το σημερινό κοκορέτσι)

Κρασάτον λαγομαγείρεμα: Σιγοβράζετε ένα λαγό σε γλυκό κόκκινο κρασί με πιπέρι, γαρύφαλλο και νάρδο (βαλεριάνα). Προαιρετικά προσθέτετε λίγο χοιρινό κρέας ή λίπος. (θα μπορούσε να είναι το σημερινό κουνέλι κρασάτο)

Σευκλογούλια: Σερβίρετε βραστά παντζάρια με τυρί από γάλα βουβάλου (όπως η σύγχρονη μοτσαρέλα).

πηγη άρθρου: https://hamomilaki.blogspot.gr/2010/05/byzantine-recipes.html

Ελληνικά διακοσμητικά σχέδια από την μινωική εποχή, το βυζάντιο και τους λαϊκούς καλλιτέχνες

Με πλοηγό την ελληνική διακοσμητική τέχνη όπως αυτή απεικονίζεται πάνω σε σφραγιδόλιθους, αγγεία της μινωικής περιόδου αλλά  και σε λιθόγλυπτα, πήλινα πιάτα, και κεραμικά εκθέματα του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών και του Μουσείου Κορίνθου, μέχρι τέλος τις διακοσμητικά θέματα πάνω σε αντικείμενα λαϊκής τέχνης (χάλκινα σκεύη, βελονοθήκες, ταμπακιέρες, πιάτα κλπ) του λαογραφικού Μουσείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σε αυτό το ενδιαφέρον slide show φτιαγμένο από τον Υπερκινητικό Δάσκαλο θα δείτε μια μεγάλη ποικιλία σχεδίων με τα οποία οι πρόγονοί μας διακοσμούσαν αντικείμενα καθημερινής και λατρευτικής χρήσης. Απολαύστε τα, εμπνευστείτε και δημιουργήστε !

δείτε το slideshare με τα σχέδια εδώ

Δείτε κάποια από τα σχέδια που περιλαμβάνονται στη συλλογή παρακάτω

Επίσης μπορείτε να δείτε και άλλα σχέδια κεντημάτων και διακοσμητικά σχέδια σε αυτούς τους συνδέσμους.

Πολεμιστές με φουστανέλα σε αγγεία του 12ου αιώνα απο την Κόρινθο

Αναζητώντας στο διαδίκτυο πληροφορίες για μια εργασία μου που είναι σε εξέλιξη αυτή τη στιγμή έπεσα πάνω στο βιβλίο The Byzantine pottery, του Charles H. Morgan, που περιλαμβάνει αγγεία και ψήγματα αγγείων απο τις ανασκαφές που έκανε η Αμερικανική Σχολή στην Κόρινθο πριν τα μέσα του 20ου αιώνα (το βιβλίο έχει εκδοθεί το 1942). Ρίχνοντας μια ματιά στα αρχεία που υπάρχουν στο public domain βρήκα αυτές τις πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες που παρουσιάζουν σπαράγματα αγγείων απο τις ανασκαφές. Σε αυτά απεικονίζονται πολεμιστές να φορούν ένα ένδυμα που μοιάζει με την πολύ γνωστή μας φουστανέλα και το οποίο όπως αναφέρεται στο βιβλίο φοριόταν «από σημαίνοντα πρόσωπα «.

Αυτό είναι ένα στοιχείο για τη χρήση του ενδύματος αυτού στον ελληνικό χώρο ήδη απο τη βυζαντινή εποχή, όπως φαίνεται μάλιστα απο τις παραστάσεις, σε συνδυασμό με ψηλές ριγωτές κάλτσες.

Τα αγγεία είναι διακοσμημένα με την τεχνική sgraffito , τεχνική διακόσμησης κεραμικών με το πέρασμα στον άψητο πηλό δύο διαδοχικών στρωμάτων διαφορετικού χρώματος.  Όταν ψηθούν ξύνεται το εξωτερικό στρώμα για να παραχθεί ένα σχέδιο.

 

Βυζαντινών δαχτυλιδιών συνέχεια… Byzantine rings to be continued….

Είναι εντυπωσιακό το πόσο πολλά σχέδια δαχτυλιδιών που ενώ είναι κατασκευασμένα κάποιους αιώνες πριν δείχνουν  αρκετά σύγχρονα! Εδώ σας έχω άλλη μια σειρά βυζαντινών δαχτυλιδιών. Τα περισσότερα απο αυτά έχουν δημοπρατηθεί από οίκους του εξωτερικού αρκετές χιλιάδες δολάρια και υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές.

Byzantine gold ring depicting the Church of the Holy Sepulchre

Early Byzantine Emerald Cross Ring Constantinople, 6th-7th century, made of gold and emerald.

A BYZANTINE GOLD, GARNET AND PEARL FINGER RING

Byzantine, 7th century

6th-9th century AD

BYZANTINE GOLD TRUMPET BEZEL RING WITH AMETHYST
5th-8th century AD

A BYZANTINE GOLD FINGER RING CIRCA 5TH-6TH CENTURY A.D

A BYZANTINE GOLD FINGER RING CIRCA 7TH CENTURY A.D.

Byzantine, 400-600 AD. Gold and glass stone ring.

Two-Finger Ring Date: early 6th century

A Byzantine gold ring with a red stone, ca. 5th-6th century A.D

9th c. Byzantine gold filigree ring with cloisonne enamel (1 3/4 x 1 1/6 in.) – Cleveland Museum of Art 1937.4

early 6th century Byzantine ring with a pink tourmaline

Circa 10th – 11th century. The ring is set with a cabochon black onyx in an openwork quatrefoil-shaped bezel.

A BYZANTINE GOLD AND ENAMEL FINGER RING MIDDLE BYZANTINE, CIRCA 10TH CENTURY A.D.

A BYZANTINE GOLD AND PEARL FINGER RING CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D

A BYZANTINE GOLD RING WITH ROMAN JASPER INTAGLIO CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D. AND 1ST CENTURY A.D.

Byzantine cloisonne enamel ring with 11-12 cc.

Byzantine Gold Filigree Ring with Garnets , 11th-12th century AD.

A BYZANTINE GOLD AND AGATE CAMEO RING CIRCA 5TH CENTURY A.D. The hollow gold hoop with scrolling foliate shoulders, with raised rectangular bezel, the cameo carved in two layers, white on black, with clasped right hands (dextrarum iunctio), the female hand on left wearing bracelet, a Greek inscription below reading, ‘Concord’, a garland above 1 in. (2.5 cm.) wide

Δείτε και άλλα 20 βυζαντινά δαχτυλίδια εδώ

Σας ενέπνευσε κάποιο απο τα παραπάνω σχέδια δαχτυλιδιών; Μήπως θα θέλατε να φτιάξετε ένα δικό σας; Δείτε εδώ κάποιον που μπορεί να σας το φτιάξει.

20 υπέροχα Βυζαντινά δαχτυλίδια – 20 fabulus Byzantine rings

Byzantine- Medieval Cross Ring Solid Gold silver, ca 10-11th century

EARLY BYZANTINE GOLD RING with cross and garnet. Circa 7th/8th C

BYZANTINE GEMSTONE RING, Constantinople, 6th – 7th century

Byzantine Gold Doves and Cross Fretwork Ring, 9th century A.D.

Byzantine Gold Ring with Garnets and Pearls, 14th Century

Gold Ring Set with Garnet Byzantine, 6th-7th century

Byzantine Gold Ring, 6th -8th Century AD With cabochons of garnet, emerald, lapis lazuli, quartz and a central pearl.

10th century Gold and enamel

CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D.

8th-10th century Gold and enamel

CIRCA 5TH CENTURY A.D

9th-12th Century AD

A BYZANTINE GOLD, PEARL AND AMETHYST FINGER RING CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D. The exterior of the strap hoop ornamented with braided plain wire filigree, the sides of the spool-shaped bezel with a ring of pearls threaded on a wire and secured by small loops, bands of beaded wire above and below, the bezel set with a circular cabochon amethyst.

Byzantine Gold Spiral Openwork Ring, 7th century.

CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D.

Early Byzantine gold and garnet ring, late 5th-early 6th century A.D.

Late Byzantine gold and amethyst ring. Ca. 800 A.D. The oblong cut pyramid shaped amethyst could be a later replacement

BYZANTINE GOLD CROSS RING

Μήπως κάποιο από αυτά τα σχέδια σας ενέπνευσε για να φτιάξετε ένα δικό σας; Δείτε εδώ κάποιον που μπορεί να σας το φτιάξει.

11 υπέροχα βυζαντινά σκουλαρίκια στο σχήμα της ημισελήνου-11 magnificent halfmoon shape byzantine earrings

Ο σχήμα του μηνίσκου είναι συνηθισμένο στα σκουλαρίκια της βυζαντινής περιόδου.

Γενικά η μισογεμάτη σελήνη, αποτελεί ένα αγαπημένο θέμα στον βυζαντινό πολιτισμό. Στον 5ο αιώνα μ.Χ. σε νόμισμα του αυτοκράτορα Αναστασίου Ι (491-518 μ.Χ.), βρίσκουμε νόμισμα που στη μια μεριά έχει την προτομή του αυτοκράτορα και στην άλλη την ημισέληνο. Στη συνέχεια και για πολλούς αιώνες συναντούμε την ημισέληνο με πολλούς τρόπους σε απεικονίσεις στο Βυζάντιο.

Δείτε εδώ έντεκα σχέδια από σκουλαρίκια βυζαντινής τέχνης στο σχήμα του μισοφέγγαρου

10th Century — Historical Museum of Crete

8th to 10th Century CE

medieval earring 600-700 Byzantine Empire

CIRCA 6TH-7TH CENTURY A.D.

Circa 6th-7th Century B.C. Each crescentic in form, composed of strips of rectangular wire arranged in various spirals and figure-8 loops, the perimeter with nine ribbed tubes through which passes a plain wire threaded with pearls, a hinged arching ear wire above

1080-1150 Constantinople, Byzantine cloisonne enamel and gold temple pendant and stick – Met Museum

Byzantine Gold Earrings, 5th-7th Century AD With garnet and glass cabochons and glass beads

Bijou byzantin – Musée de Varna

600-700 Byzantine Empire

early Byzantine period, 7th-9th Century. gold with a rock crystal bead

Μήπως κάποιο από αυτά τα σχέδια σας ενέπνευσε για να φτιάξετε κάτι αποκλειστικά δικό σας; Δείτε εδώ κάποιον που μπορεί να σας το κατασκευάσει.

6th-7th Century AD