Κάποια βιβλία μπορούν να μας προσφέρουν εκπαιδευτικό υλικό για τους μικρούς μας φίλους! Και τι καλύτερο μέσο αφομοίωσης της μυθολογίας απο τη ζωγραφική! Γραμμικά σχέδια λοιπόν Ελλήνων πολεμιστών και Αμαζόνων για αγόρια και κορίτσια. Οι εικόνες απο αγγεία της συλλογής του Βρετανού Thomas Hopes.
πηγή των εικόνων είναι το βιβλίο
του Τhomas Hopes, Costumes of the Greeks and Romans (formerly titled: Costume of the ancients) (New York Dover Publications, 1962) και θα το βρείτε ολόκληρο στον σύνδεσμο εδώ
Όταν μιλάμε για πολεμική παιδεία στην αρχαία Ελλάδα, αναφερόμαστε στο Παγκράτιον. Η λέξη Παγκράτιον αποτελείται από τις λέξεις παν + κράτος .Ο γνώστης αυτής της Πολεμικής Τέχνης ήταν ο “τα πάντα κρατών”. Παγκρατιαστής ήταν δηλαδή αυτός που κυριαρχούσε,αυτός που είχε την εξουσία.
Σύμφωνα με αναφορές του αξιότιμου Κου Λάζαρου Σαββίδη , ο οποίος μεταξύ πολλών άλλων είναι και υπεύθυνος ιστορικής τεκμηρίωσης,η πρώτη αναφορά για το Παγκράτιον έγινε στα Ορφικά κείμενα μεταξύ 12.000 – 4.000πΧ!(στίχος 586)
” Αυτάρ Παγκράτιοιο δωκεν γέρας Ήρακληι,αργύρεον κρητηρα ως βραβειον δια το Παγκράτιον,κρατήρα αργυρούν πολυποίκιλον“.
Σύμφωνα με τον στίχο, δόθηκε λοιπόν στον Ηρακλή για τις επιδόσεις του στο Πακράτιον, ασημένιο βραβείο. Αυτή η αναφορά πιστοποιεί πως την περίοδο εκείνη το Παγκράτιον δεν υπήρχε απλά αλλά οι υψηλές επιδόσεις σε αυτό μπορούσαν να αξιολογηθούν με συγκεκριμένα κριτήρια και βραβεύονταν και με βραβείο χρηματικής αξίας.Ο ιστορικός αναλυτής λαμβάνει υπόψη πως ο Ορφεύς έζησε πριν τον Τρωικό πόλεμο ο οποίος χρονολογείται περί του 3000πΧ. άρα το κείμενο θεωρείται αρχαιότερο.
Βάσει αυτών των αναφορών, το Παγκράτιον είναι η αρχαιότερη πολεμική Τέχνη που έχει καταγραφεί επιστημονικά.Είναι άραγε η μητέρα Πολεμική Τέχνη όλων;
Ας ρίξουμε μια ματιά στα παρακάτω και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του.
Το Παγκράτιον εισήχθη στους Ολυμπιακούς αγώνες το 648πΧ στην 33η Ολυμπιάδα, και το Παγκράτιον Παίδων το 200πΧ στην 145η Ολυμπιάδα . Υπάρχουν ερωτηματικά για τον λόγο που οι Ηλιείς άργησαν να το συμπεριλάβουν καθώς σε άλλες αθλητικές διοργανώσεις ανά την Ελλάδα,φαίνεται να είναι εισηγμένο νωρίτερα.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, το παγκράτιο αποδίδεται στον ήρωα Θησέα, ο οποίος συνδύασε την πάλη και την πυγμαχία για να εξοντώσει το Μινώταυρο ή στο θεό Ερμή. Θεωρούνταν το πλέον ενδιαφέρον και επικίνδυνο αγώνισμα, αφού συνδύαζε όλα τα χτυπήματα της πυγμαχίας και τις λαβές της πάλης σε ένα θέαμα γρήγορων φάσεων και συχνών πτώσεων. Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι το παγκράτιο ήταν μια εξαιρετική άσκηση για την προγύμναση των πολεμιστών.
Η εκστρατεία του Μέγα Αλεξάνδρου είχε ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων και το Παγκράτιον να διαδοθεί σε όλη την Ανατολή (εκστρατεία στην Ινδία – 326πΧ). Υπάρχουν αναφορές πως οι Μακεδόνες μετέφεραν μαζί τους τεράστιες Τέντες για την εξάσκηση στο Παγκράτιον.
Περίπου 1000 χρόνια αργότερα το άθλημα αυτό φαίνεται πως έχει αφομοιωθεί και στην πορεία αντιγραφεί από τους Ινδούς και μέσω ενός Βουδιστή Μοναχού με το όνομα Μποντιτάρμα, ο οποίος ταξίδεψε από την Ινδία στην Κίνα, φαίνεται να έχει διαδοθεί στην περιοχή του μοναστηριού Σαολίν ή οποία και ονομάστηκε Γιουνάν , που σημαίνει Ιωνία.
Στο βιβλίο του N,Gardiner ” Athletics of the ancient world” Oxford Univ.Press NY στην σελίδα 16 αναφέρεται πως το jiu jitsu διδάχτηκε στους Ιάπωνες από τους Κινέζους πολεμιστές.Το άθλημα αυτό φαίνεται να είναι σήμερα αυτο που πλησιάζει περισσότερο σε τεχνική το Παγκράτιον. Στην σελίδα 14 αναφέρεται πως οι Κινέζοι πυγμάχοι μοιάζουν πολύ με τους Έλληνες Παγκρατιαστές. Οι ομοιότητες των Κινέζων με τους Αρχαίους Έλληνες ξεφεύγουν από τις πολεμικές Τέχνες και αγγίζουν ακόμη κι ένα Κινέζικο άθλημα με μπάλα, το οποίο σύμφωνα με τον συγγραφέα έχει μεγάλες ομοιότητες με το Αρχαίο Ελληνικό άθλημα Επίσκυρος. Υπάρχει δηλαδή μια γενικότερη ταύτιση σε αθλητικά θέματα.
Σύμφωνα με τον Oyama Masutatsu, κάποια χρόνια αργότερα (6ος αιώνας μΧ ),άρχισε η διάδοση κάποιας πολεμικής τέχνης με περιορισμένο αριθμό ασκήσεων και τεχνικών Πάλης,στην Κίνα στο μοναστήρι Σαολίν. Στην Ελλάδα όμως το Παγκράτιο, πολύ πριν την περίοδο του Βούδα (500πΧ) ήταν ήδη Ολυμπιακό Άθλημα. Η αρχαιότερη απόδειξη χρήσης της πολεμικής Τέχνης από τους μοναχούς Σαολίν, είναι το 728 μ.Χ, που αφορά δύο περιπτώσεις: υπεράσπισης της Μονής Σαολίν από ληστές περίπου το 610 μ.Χ. , και στη συνέχεια το ρόλο τους στην ήττα του Wang Shichong στη Μάχη της Hulao στο 621 μ.Χ.
To Παγκράτιον ήταν μια τέχνη την οποία και διδάσκονταν όλοι οι Αρχαίοι Έλληνες με σκοπό να μπορούν να νικούν τους εχθρούς τους αλλά και να επιβιώνουν σε συμπλοκές με άγρια ζώα (πχ Ηρακλής και λιοντάρι της Νεμέας αλλά και στη μάχη του Μαραθώνα οι Αθηναίοι, καθώς και στις Θερμοπύλες οι Λακεδαιμόνιοι όταν έσπασαν τα ξίφη και τα δόρατά τους. χρησιμοποιήσαν την τέχνη του παγκρατίου ~ ¨κλασθέντων αυτοίς ξιφών τε και δοράτων πολλά ταις χερσί γυμναίς έπραξαν,οπόσα δε εστίν εν αγωνία προτετίμηται πάντων το Παγκράτιον¨ ).
Το Παγκράτιο ήταν ένα άθλημα του οποίου η σπουδή διαρκούσε όλη μέρα. Από το πρωί μέχρι την Δύση του ηλίου οι αθλητές χωρισμένοι σε ζευγάρια προσπαθούσαν ο ένας να υπερνικήσει τον άλλο κάτω από το άγρυπνο μάτι του ανθρώπου που τους προπονούσε.
Λεπτομέρεια από σκηνή παγκρατίου πάνω σε Αττικό ερυθρόμορφο κύλικα, αγγείο του 490-80 π.Χ. Ο παγκρατιαστής στα δεξιά προσπαθεί να βγάλει τα μάτια του αντιπάλου του. Ο διαιτητής είναι έτοιμος να τον χτυπήσει για αυτό το φάουλ
Λέγεται πως οι Σπαρτιάτες εξασκούνταν στο Παγκράτιο, σε έναν χώρο στον οποίο είχε κανείς πρόσβαση μόνο μέσω γεφυρών, τις οποίες έριχναν μόλις οι αθλητές τις διάβαιναν και σήκωναν εκ νέου λίγο πριν πέσει το σκοτάδι. Με τον τρόπο αυτό κανένας αθλητής δεν μπορούσε να αποφύγει το σύνολο της προπόνησης ή να τα παρατήσει. Γι αυτό και οι αθλητές μπορούσαν να μετατραπούν σε σκληρούς πολεμιστές όταν αυτό ήταν το ζητούμενο, οι οποίοι θα πολεμούσαν όλη μέρα ασταμάτητα ανεξάρτητα με το μέγεθος και τον εξοπλισμό του εχθρού.
Το Παγκράτιον ήταν ένα βίαιο άθλημα καθώς ο λόγος που δημιουργήθηκε αφορούσε το πεδίο της μάχης.Ουσιαστικά οι κανόνες που υπήρχαν κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες απαγόρευαν στους αθλητές να βγάλουν ο ένας τα μάτια του άλλου, τα χτυπήματα στα γεννητικά όργανα και τα δαγκώματα. Τα όρια αυτά ήταν και ο λόγος που οι Σπαρτιάτες δεν λάμβαναν μέρος στους αγώνες, καθώς θεωρούσαν ότι θα γινόντουσαν πιο μαλθακοί κάτι που θα τους επηρέαζε στο πεδίο της μάχης.
Οι Παγκρατιαστές έπρεπε να ακολουθούν κανόνες σωστής συμπεριφοράς αλλά και να συμμερίζονται τους νόμους του Παγκρατίου.Ξεκάθαρα μπορούμε να δούμε πως το Παγκράτιον δεν αφορούσε μόνο την σωματική εκγύμναση αλλά και το χτίσιμο υγιούς χαρακτήρα.
Οι αρχές του Παγκράτιου ήταν οι εξής :
Μην σκοτώσεις συνάνθρωπο σου ( ευγενές άθλημα )
Να είσαι σεμνός και αγνός
Να είσαι εγκρατής
Να λες πάντα την αλήθεια
Να σέβεσαι όλα τα δημιουργήματα
Να είσαι δίκαιος προς όλους
Να είσαι φιλόξενους προς τους ξένους
Ο αθλούμενος εκτός των παραπάνω , έπρεπε να αναζητά :
την Ευγένεια
την Μετριοφροσύνη
τον σεβασμό
την τιμιότητα
μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να επιτύχει:
την Αρμονία
την Ισορροπία
την Δικαιοσύνη
την ισότητα
το Μέτρο
Κατά το Φιλόστρατο, ο τέλειος παγκρατιαστής είχε σωματική διάπλαση τέτοια ώστε να μπορεί να χαρακτηριστεί ο καλύτερος παλαιστής μεταξύ των πυγμάχων και ο καλύτερος πυγμάχος μεταξύ των παλαιστών.
Κορυφαίοι παγκρατιαστές ήταν ο Λύγδαμης από τις Συρακούσες, ο Δωριέας -γιος του διάσημου πυγμάχου Διαγόρα- από τη Ρόδο, ο Σώστρατος από τη Σικυώνα, ο Θεαγένης από τη Θάσο και ο Πολυδάμας από τη Σκοτούσσα.
Το τελευταίο τεύχος του «εν Βόλω», τχ. 37-38, αφιερωμένο στον πολιτισμό του Νομού Μαγνησίας, επικεντρώνεται στην πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής, με μια καταγραφή των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων, των μουσείων, των βιβλιοθηκών και των αρχείων.
Με τη μορφή ευσύνοπτου αλλά και επικαιροποιημένου οδηγού και με την επιμέλεια του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών, επιχειρείται μια καταγραφή του συνόλου των αρχαιολογικών χώρων και σημείων του Νομού, αλλά και των δύο αρχαιολογικών μουσείων, Βόλου και Αλμυρού.
Παρουσιάζονται τα 33 Μουσεία που αποτελούν το «Δίκτυο Ιστορικών και Λαογραφικών Μουσείων» του Νομού Μαγνησίας, τις δύο ιστορικές βιβλιοθήκες Μηλεών και Ζαγοράς και τα αρχεία των Γενικών Αρχείων του Κράτους Ν. Μαγνησίας και του Δημοτικού Κέντρου Ιστορίας και Τεκμηρίωσης Βόλου. Ξεχωριστή ενότητα αποτελεί η Προβιομηχανική κληρονομιά και το Τρενάκι Πηλίου. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις μορφές αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς, και κυρίως από την εκπαιδευτική κοινότητα, με ενδεικτικά κείμενα για εκπαιδευτικά προγράμματα που πραγματοποιούνται στην περιοχή μας από διάφορους φορείς, καθώς και με άρθρα (προτάσεις, σκέψεις, παρουσιάσεις) με κεντρικό θέμα τους τρόπους αξιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Το αφιέρωμα συνοδεύει ο πρώτος αρχαιολογικός χάρτης της Μαγνησίας, που εκδίδεται με επιμέλεια του Ινστιτούτου αρχαιολογικών Σπουδών Θεσσαλίας. Πρόκειται για χάρτη διαστάσεων 97Χ65 εκ. στη μία όψη του οποίου χωροθετούνται όλα τα σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ενώ στην άλλη όψη του υπάρχουν οι απαραίτητες συνοδευτικές πληροφορίες.
Στον δεύτερο χάρτη που επίσης συνοδεύει το τεύχος, τον χάρτη του Βόλου (2004) σε επιμέλεια της καθηγήτριας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΑΠΘ Βίλμας Χαστάογλου, με επισημαίνονται όλα τα κτήρια του πολεοδομικού συγκροτήματος, που έχουν ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό ή ιστορικό ενδιαφέρον.
Mία ιδιαίτερα αξιόλογη ανακατασκευή με ψηφιακά μέσα της αρχαίας πόλης της Κορίνθου όπως ήταν στο δεύτερο αιώνα μ.Χ. την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παρουσιάζεται σε ένα ολιγόλεπτο video
Είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς τριών ανθρώπων (Danila Loginov, Andrey Zarov και Vyacheslav Derbenev) μελών της δημιουργικής ομάδας History 3D. Οι δημιουργοί συγκέντρωσαν το σχετικό ιστορικό υλικό από διάφορες πηγές στο διαδίκτυο και με τη χρήση εξειδικευμένου λογισμικού κατάφεραν να ‘επαναφέρουν στη ζωή’ την ένδοξη, αρχαία πόλη της Κορίνθου που δεν υπάρχει πια.
Το καταπληκτικό video περιέχει όλη την πόλη, το κεντρικό τμήμα της Αγοράς, το ναό του Απόλλωνα, το θέατρο και το Ωδείο καθώς επίσης και τον ιππόδρομο, το Γυμνάσιο, το ναό του Ασκληπιού και το αμφιθέατρο. Κοντά στην πόλη με τα τείχη και τους ναούς διακρίνεται φυσικά ο Ακροκόρινθος.
Η εκπομπή Μηχανή του Χρόνου κάνει στο σημερινό post ένα ρεπορτάζ πάνω στις ανασκαφές στην Πύλο οι οποίες οδήγησαν στην ανακάλυψη ενός ασύλητου τάφου πολεμιστή που χρονολογείται στα 1500π.Χ. δηλαδή σε εποχή πριν τον Όμηρο. Το βίντεο δείχνει αναλυτικά την ιστορία της ανασκαφής και τα πολύτιμα ευρήματα του τάφου, που μας δίνουν μια εικόνα του πολιτισμού της Μινωικής εποχής. Δείτε το βίντεο ακολούθως!
The tv broadcast «Time Machine» in the today’s post shows us a report on the excavations at Pylos which led to the discovery of a unlooted warrior tomb dating back to 1500 BC. many centuries before Homer’s time. The video shows in detail the history of the excavation and the valuable findings of the tomb, which provide an insight into the culture of the Minoan era. Watch the video below!
greek culture/ελληνικός πολιτισμός 