Ανδρικές ελληνικές παραδοσιακές φορεσιές του 19ου αιώνα-Men’s greek traditional costumes of the 19th Century

Οι ανδρικές παραδοσιακές φορεσιές είναι πολύ πιο σπάνιες σε σχέση με τις γυναικείες, κι αυτό διότι οι άντρες έπαψαν πολύ πιο νωρίτερα στις περισσότερες περιοχές να φορούν την εθνική ενδυμασία και την αντικατέστησαν με την ευρωπαϊκή στα τέλη του  19ου αιώνα. Εδώ σας παρουσιάζουμε κάποια δείγματα ανδρικών φορεσιών όπως αυτά φορέθηκαν από τον Όθωνα τον πρώτο βασιλιά του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους το 1833 και από αξιωματικούς της αυλής του.

The male traditional costumes are much rarer than the womens’ ones. That is because men in most Greek places stopped wearing the national greek costume and replaced it with the european costumes in late 19th century. Here we present you some of the Greek fustanella costumes that were worn by the first king of Greece, King Otto in 1833 and some of the generals and adjutants of his court.

Ενδυμασία του Βασιλέως Όθωνος – Εθνική ενδυμασία του πρώτου βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862). national costume of the first king of Greece Otto (1832-1862). Συλλογή Εθνικού και Ιστορικού Μουσείου / Collection of the Greek National and Historical Museum /

Ανδρική Ενδυμασία – Ανήκε στον Γενναίο Θ. Κολοκοτρώνη, αγωνιστή του 1821, υπασπιστή του βασιλέως Όθωνος και πρωθυπουργού Men’s Outfit / Belonged to Gennaios Th. Kolokotronis fighter of 1821, adjutant of King Othon and Prime Minister Συλλογή Εθνικού και Ιστορικού Μουσείου / Collection of the Greek National and Historical Museum /

 

Φωτογραφία του Στρατηγού Χριστόδουλου Χατζηπέτρου από τον Π. Μωραϊτη

Μπορείτε να δείτε περισσότερες γκραβούρες από ανδρικές ελληνικές φορεσιές  στη συλλογή Traditional Dress of Greece πατώντας εδώ you can see engravings from male greek traditional dresses here

If you liked this article please like and share! Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε like και share!

Advertisement

Η Αθήνα του 1924 σε βίντεο-Athens in 1924 (video)

Ο Βύρων Παπαδόπουλος ανέβασε πριν από λίγο καιρό στο γκρούπ του facebook Παλιές Φωτογραφίες της Ελλάδας αυτό το υπέροχο βίντεο απο την Αθήνα του 1924, απαθανατισμένο απο μια οικογενειακή κάμερα ενός Αμερικάνου επιχειρηματία που επισκέφτηκε την πόλη.Ένα πραγματικά μοναδικό βίντεο σε δύο μέρη που αξίζει να το δείτε μολονότι δεν έχει ήχο!Εδώ είναι το πρώτο μέρος…

Byron Papadopoulos uploaded not long ago in the facebook group Old Photos of Greece this wonderful video from Athens in 1924, immortalized by a family camera by an American businessman who visited the city this time. A truly unique video in two parts to the watch although there is no sound! Here is the first part …

και εδώ το δεύτερο μέρος / and here the second part

Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε επίσης να δείτε γκραβούρες με παραδοσιακές φορεσιές της Αθήνας και όλης της Ελλάδος

in the following link you can also see beautiful designs of the 19th century depicting Greek Traditional Costumes from Athens and ther Greek areas

Traditional Dress of Greece

Κουτσαβάκηδες του Ψυρρή: Για να είσαι μάγκας έπρεπε και να φαίνεσαι μάγκας!

Σε συνέχεια του προηγούμενου post για τους κουτσαβάκηδες του Ψυρρή ας δούμε λίγο και τις ενδυματολογικές τους επιλογές που τους έδιναν τη μάγκικη εμφάνιση σύμφωνα με στοιχεία του 19ου αιώνα.

Ένα αυθαιρέτως τυποποιημένο πορτρέτο του κουτσαβάκη του 1890 θα μας έδινε τα παρακάτω στοιχεία:

Παρουσιαστικό. Ο κούτσαβος ήταν ψηλός και λεπτός. Στομάχι ποτέ. Μαλλιά αλειμένα με λίπα για να γιαλίζουν. Απαραιτήτως χωρίστρα κι ένα τζουλούφι στο μέτωπο, που έπεφτε μπρος στα μάτια. Ο ρεμπέτης για να ιδεί τον συνομιλητή του τράβαγε το τζουλούφη, κάνοντας μια χαρακτηριστική χειρονομία. Μουστάκια στριφτά, στημένα όρθια, χάρη στην μαντέκα. Ο κουτσαβάκης περπάταγε μονόπαντα και λικνιστικά, με ανασηκωμένο τον αριστερό ώμο, κουνώντας μόνο το δεξί χέρι. Βλέμα βαρύ και απροσδιορίστως απειλητικό. Φωνή βραχνή από το πολύ χασίσι. Σ’ όλο το κορμί αφανή τατουάζ. Ένα μικρό τατουάζ πάνω στη ράχη της παλάμης.

η μοναδική ίσως φωτογραφία αυθεντικού Κουτσαβάκη στην Πλάκα της δεκαετίας του 1880 από http://www.youpress.gr/to-lexiko-tis-magkias-pies-lexis-chrisimopiousan-i-koutsavakides/

Ενδυμασία. Ρεπούμπλικα μαύρη με κορδέλα μαύρη (τη διαβόητη χλίψη), για  να πενθούν τους σκοτωμένους φίλους, ή τους εχθρούς που οι ίδιοι θα δολοφονούσαν μελλοντικώς. Σακάκι μαύρο με φιλντισένια κουμπιά. Το φοράγανε περασμένο μόνο στο αριστερό μανίκι, όπως οι ουσάροι. Όταν, όμως, φοράγανε κανονικά το σακάκι δεν το εκούμπωναν ποτέ. Πανταλόνι ριγωτό ή με μεγάλα φανταχτερά καρό, που ήτανε φουσκωτό και που κάτω-κάτω στένεβε πολύ. Το πανταλόνι ήταν τόσο στενό στα ρεβέρια, ώστε οι ρεμπέτες λέγανε πως για να το βάλουν χρησιμοποιούσαν κόκαλο και για να το βγάλουν έπρεπε να αλείψουν τις πατούσες τους με σαπουνάδα. Τα ρεβέρια ήσανε, συνήθως, γυρισμένα για να φαίνεται το κόκκινο βελούδο που είχαν ράψει μέσα μεριά, όπως ακριβώς έκαναν οι καπανταήδες της Ισταμπούλ. Οι ρεμπέτες αγαπούσαν τα κίτρινα πουκάμισα και τις κόκκινες γραβάτες, τις λεγόμενες χασάπικες. Στις αρχές το ΧΧου αιώνα καταργήσανε και τις γραβάτες και τα κολάρα, σαν περιττά στοιχεία της μπουρζουάδικης ενδυμασίας. Ήδη στην Σμύρνη του 1900, κάποτε-κάποτε, οι μόρτηδες έβγαζαν την γραβάτα και την έκρυβαν κάτω από το σακάκι στον δεξή ώμο, για να μην τους κακοχαρακτηρίσουν τα φιλαράκια σαν λιμοκοντόρους. Η μέση του ρεμπέτη σφιγμένη με ζωνάρι, που, συχνά, ήταν μισοκαλυμένο από το γελέκι. Το ζωνάρι το τυλίγανε με τέχνη γύρο στη μέση και το είχανε για τσέπη και για οπλοστάσιο. Η μια άκρη του ζωναριού έπρεπε να κρέμεται. Υποτίθεται πως όποιος πάταγε το απλωμένο ζωνάρι ενός μόρτη το έκανε για να τον προκαλέσει. Οι κουτσαβάκηδες αγαπούσαν τα ψηλοτάκουνα μποτίνια. Σύμφωνα με την αισθητική τους το παπούτσι «ήτο ωραλιο» όταν κάτω από την καμάρα χώραγε να περάσει ένα ποντίκι. Το ντεκόρ του ρεμπέτη συμπληρωνόταν από το μελιτζανί μαντίλι, που ήταν χωμένο στις πτυχές του ζωναριού, ή που κρεμόταν από το τσεπάκι του σακακιού. Όταν έκανε μεγάλες ζέστες οι ρεμπέτες περνάγανε ένα μαντίλι κρεμ ανάμεσα κολάρο και σβέρκο, κάπως σαν τους απάχηδες της Βαστίλης. Το ζωνάρι αποτελούσε ανατολίτικο ενδυματολογικό στοιχείο. Με το πέρασμα του χρόνου το κουστούμι του ρεμπέτη άρχισε να απλοποιείται.

Πρώτη δημοσίευση περιοδικό “ιχνευτής” τ. 51, Ιανουάριος 1990 υπό τον τίτλο “Ηλίας Πετρόπουλος, Ρεμπετολογία” – Η ορθογραφία είναι του πρωτότυπου.

αναδημοσίευση από εδώ

Πως βγήκε η έκφραση: «Απλώνει το ζωνάρι του για καυγά»

Κουτσαβάκηδες ή κουτσαβάκια λέγανε τους μάγκες της παλιάς Αθήνας, την εποχή της Βασιλείας του Όθωνα (1840 περίπου). Μάλλον είναι απίθανη η εκδοχή ότι η λέξη κουτσαβάκης προήλθε από τον καβγατζή δεκανέα του ιππικού Δημήτριο Κουτσαβάκη, που έδρασε επι Όθωνος. Κατά την επικρατέστερη άποψη, η προσωνυμία αυτή προέρχεται εκ του «κουτσά» + «βαίνω», δηλαδή περπατώ σαν κουτσός, χωλός, και αυτό επειδή οι κουτσαβάκηδες χάριν επίδειξης βάδιζαν αργά χαμηλώνοντας εναλλάξ τους ώμους τους κατ΄αντίστοιχο πόδι, γυρνώντας ομοίως ελαφρά κατά πλευρά, το κεφάλι. Μια σειρά επιθέτων χαρακτηρίζουν τον υπόκοσμο: μάγκες, σκυλόμαγκες, νταήδες, ρεμπέτες τσίφτηδες, βλάμηδες, τσακάλια, μόρτηδες, μαγκιόροι, αλάνια. Κατά τον Φαίδωνα Κουκουλέ σκυλομάγκοι ήταν οι κυνοτρόφοι, που τους έπαιρναν μαζί στο κυνήγι οι μεσαιωνικοί άρχοντες. Εξάλλου, μάγκα εσήμαινε ομάδα ενόπλων. Για την ακρίβεια, μάγκα ήταν μικρή ομάδα ατάκτων αλβανών, που δεν είχαν μεταξύ τους συγγένεια (όταν είχαν συγγένεια λέγονταν φάρα). Το 1821 οι έλληνες έλεγαν μάγκα την μετέπειτα δεκανεία. Δυό-τρεις μάγκες αποτελούσαν ένα μπουλούκι (εικοσιπενταρχία). Επικεφαλής της μάγκας ήταν ο μαγκατζής. Την λέξη μάγκες αναφέρει ο Μακρυγιάννης, και, επίσης, ο Παπαδιαμάντης, στο διήγημα του Σταχομαζώχτρα. 

Σύμφωνα με τον ερευνητή Τάκη Νατσούλη, η φράση «Απλώνει το ζωνάρι του για καβγά» έχει σχέση με έναν παλικαρά της αθηναϊκής Πλάκας, τον περιβόητο Νότη Ντάγλαρη:

Σκίτσο του Α. Καναβάκη από την πρωτότυπη έκδοση του Ιχνευτή

Υπήρξε εποχή που την Αθήνα την τρομοκρατούσαν οι«κουτσαβάκηδες» και οι «βλάμηδες». Οι σκοτεινοί αυτοί τύποι της Αθήνας είχαν το «στέκι» τους γύρω σης αρχαιότητες της Πλάκας κι αλίμονο στον κομψευόμενο ή στον περιηγητή που θα περνούσε από κει, χωρίς να πληρώσει «μανιτάρι». Ο πιο θρασύς «κουτσαβάκης» της εποχής εκείνης υπήρξε ο Νότης Ντάγλαρης, άνθρωπος του σχοινιού και του παλουκιού ( σημ. του blog : μήπως σας φέρνει καθόλου στην έκφραση Νταγλαράς που λέμε για άνθρωπο μεγαλόσωμο και καυγατζή;). Δεν περνούσε μέρα που να μη μαχαιρώσει κάποιον. Όταν ο Ντάγλαρης έκανε την εμφάνισή του στα στενά της Πλάκας, οι Πλακιώτες έκλειναν τις πόρτες τους από πραγματικό φόβο. Ο τρομερός αυτός παλικαράς, φορούσε κόκκινο ζωνάρι, που η μια του άκρη σερνόταν επιδεικτικά στo χώμα. Αν κανένας περαστικός τύχαινε να την πατήσει, χωρίς να το θέλει, τον άρχιζε στις φαλτσετιές.

Κάποτε, ένας ανθυπασπιστής της χωροφυλακής, ο Δημήτρης Περρίδης, καθώς περνούσε ο Ντάγλαρης μπροστά του, του πάτησε επίτηδες το ζωνάρι και του το λάσπωσε. Εκείνος τότε που έγινε θηρίο για την προσβολή, τράβηξε την «ισόβια» κι ετοιμάστηκε να του επιτεθεί. Ο ανθυπασπιστής όμως, πιο γρήγορος απ” αυτόν, του κατέβασε μερικές γροθιές, τον αναποδογύρισε, τον αφόπλισε και τον έστειλε για τρία χρόνια φυλακή, όπου και πέθανε. Από τότε όλοι οι «ψευτοπαλικαράδες» θαυμαστές του Ντάγλαρη για να τιμήσουν τη… μνήμη του, άφηναν τη μια άκρη του ζωναριού τους να σέρνεται στη γη. Έτσι βγήκε η φράση: «απλώνει το ζωνάρι του για καβγά», που τη λέμε συνήθως για τους καβγατζήδες.

Οι κουτσαβάκηδες του Ψυρρή έδρασαν στην περίοδο 1862-1897. Φαίνεται ότι οι πρώτοι κουτσαβάκηδες ήταν αϊβαλιώτες, εγκατεστημένοι στην Σύρο. Αργότερα, όταν η Αθήνα έγινε πρωτεύουσα, πολλοί αϊβαλιώτες και συριανοί μάγκες εγκατεστάθηκαν στη συνοικία του Ψυρρή. Μετά την εκδίωξη του Όθωνος οι κουτσαβάκηδες γνώρισαν μεγάλες δόξες, γιατί τα κόμματα τους χρησιμοποιούσαν σαν τραμπούκους. Τους κουτσαβάκηδες τους ξεκαθάρισε ο Μπαϊρακτάρης(φωτογραφία) και ο πόλεμος του 1897.

Ο Μπαϊρακτάρης, αρχηγός της αστυνομίας

 

Πηγή: Τάκη Νατσούλη, Λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις, εκδ. Σμυρνιωτάκη, αναδημοσίευση απο ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ με πληροφορίες από εδώ

Greek cities of the 17th century by J.Spon/ Ελληνικές πόλεις του 17ου αιώνα στο έργο του J.Spon

Ο Ζακόμπ Σπον (γερμ. Jacob Spon, γαλλ. Jacques Spon, 1647-1685) υπήρξε Γάλλος ιατρός και πρωτοπόρος αρχαιολόγος και ένας από τους πρώτους που μελέτησε τα ελληνικά αρχαιολογικά μνημεία. Έγραψε λεπτομερές οδοιπορικό με το όνομα Voyage d’Italie, de Dalmatie, de Grèce et du Levant που τυπώθηκε το 1679, και σε γερμανική μετάφραση το 1681 και 1690, το οποίο είναι σημαντικο τεκμήριο της ζωής της εποχής του. Στα επόμενα χρόνια κυκλοφόρησε τα συγγράμματα Histoire de la république de Genève (1680), Récherches curieuses d’antiquité (1683) και Miscellanea eruditae antiquitatis (1685).

Jacob Spon (or Jacques; in English dictionaries given as James) (Lyons 1647 – Vevey, Switzerland, 25 December 1685), a Frenchdoctor and archaeologist, was a pioneer in the exploration of the monuments of Greece and a scholar of international reputation in the developing «Republic of Letters«. Spon travelled to Italy, and then to Greece, to Constantinople and the Levant in 1675–1676 in the company of the English connoisseur and botanist Sir George Wheler (1650–1723), whose collection of antiquities was afterwards bequeathed to Oxford University. They were among the first knowledgeable Western European antiquaries to see the antiquities of Greece at first hand. Spon’s Voyage d’Italie, de Dalmatie, de Grèce et du Levant (1678) remained a useful reference work even in the time of Chateaubriand, who employed it in his trip to the East.

Voyagie door Italien, Dalmatien, Grieckenland, en de Levant. Gedaan in de jaren 1675 en 1676 by Spon, Jacob, 1647-1685; Wheler, George, Sir, 1650-1723 Published 1689

Μη διστάσετε να αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτηση… Πείτε μας αν σας άρεσε η ανάρτηση, ρωτήστε ο,τι θέλετε και ας κάνουμε μια συζήτηση γύρω από το θέμα…

Don’t hesitate to leave a comment under the post… Tell us if you liked it, ask questions and let’s discuss on the topic!

Πρoστατευμένο: Illustrations of antiquities of Greece by Reinach Salomon/ Απεικονίσεις των αρχαιοτήτων της Ελλάδας από τον Reinach Salomon

Αυτό το περιεχόμενο είναι προστατευμένο με κωδικό. Για να το δείτε εισάγετε τον κωδικό σας παρακάτω:

Συνθηματικό:

Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΤΟ 1834/ ATHENS ACROPOLIS IN 1834

Η Ακρόπολη διαχρονικά, αποτέλεσε πάντοτε μαγνήτη για όλους τους επισκέπτες της Αθήνας, πολλοί από τους οποίους την ζωγράφισαν ή έκαναν σχέδια για σπουδαίες γκραβούρες, ενώ άλλοι μας έδωσαν λεπτομερείς περιγραφές του σπουδαιότερου μνημείου της κλασσικής Αρχαιότητας.

Ο Thomas Abbet- Graccet υπήρξε σημαντικός Γάλλος λόγιος και περιηγητής του 19ου αιώνα. Περί το έτος 1900, βρέθηκαν επιστολές που είχε στείλει στον κόμη Durcis,με σημαντικές πληροφορίες για γεγονότα της εποχής του και για περιοχές με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Επρόκειτο μάλλον για αντίγραφα επιστολών του, αλλά αυτό δεν μειώνει καθόλου τη σημασία τους.Τα Προπύλαια κι ο ναός της Αθηνάς Νίκης (έργο του Thomas Hartley Cromek,1834)

Σε μία από τις επιστολές αυτές, περιγράφει την επίσκεψή του στην Ακρόπολη στις 11 Δεκεμβρίου του 1834. Η εικόνα που δίνει, έχει την αξία της, για να κατανοήσουμε σήμερα, με τόσα σημαντικά έργα που έγιναν, την κατάσταση του σημαντικού αυτού βράχου για τον παγκόσμιο πολιτισμό, λίγα χρόνια μετά την διεξαγωγή του απελευθερωτικού αγώνα του 1821 και δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους. Η επιστολή του αυτή δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Αρμονία» το 1901.

Αξίζει να αναφέρουμε πως κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα ο Thomas Abbet- Graccet είχε την ευκαιρία να συναντηθεί δύο φορές με τον ίδιο τον βασιλέα Όθωνα, με τον οποίο μάλιστα και την ακολουθία του ανέβηκαν και στην Ακρόπολη. Η εντύπωση πάντως που του προκάλεσε ο νεαρός τότε βασιλεύς, δεν ήταν καλή.

Γράφει μεταξύ άλλων ο Γάλλος περιηγητής: «Λυπούμαι, διότι άλλως είχον φαντασθεί τον πρώτον βασιλέα της Ελλάδος και έσχον την πικρίαν της διαψεύσεως ή τω όντι ο νεανίας ούτος δεν είναι κατάλληλος δια τον αρτιπαγή Eλληνικόν θρόνον και η έμφυτος εις πάντα άνθρωπον αίσθησις της ικανότητος του άλλου με προειδοποιεί περί τούτου».

Πάντως παραδεχόταν ότι ο Όθωνας κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες για την εκμάθηση της γλώσσας των υπηκόων του.

Οι δε παλαιοί οπλαρχηγοί εξέφραζαν τη χαρά τους όταν έβλεπαν τον νεαρό βασιλέα να φοράει φουστανέλα.«Παρετήρησα δε πολλούς Ελληνικούς οφθαλμούς δακρύοντας επί τη θέα του βασιλέως φέροντος την λευκήν φουστανέλλαν…».

Το απόγευμα της ίδια μέρας συνάντησε το Γάλλο πρεσβευτή στην Αθήνα, ο οποίος συμφώνησε μαζί του και πρόσθεσε:«Πολύ φοβείμαι μη η ζωηρά νεανική φαντασία του βασιλέως κακόν μάλλον προξενήση εις την μικράν χώραν».

Αναφερόμενος στην άνοδο στην Ακρόπολη, έγραφε ότι σ’ αυτήν οδηγεί «οδός τραχεία» αλλά γραφικότατη. Στις δύο πλευρές της υπήρχαν ακόμα το 1834 τουρκικά πρατήρια.

«Η Ακρόπολις δε, φαίνεται εισέτι κεκαλυμμένη υπό σωρών αθλίων οικίσκων,οίτινες εχρησίμευον εις τους tούρκους φύλακας και υπό σωρούς χωμάτων, άτινα εκάλυψαν τον απορρώγα βράχον».

Ο Γάλλος περιηγητής είχε παρατηρήσει ακόμα, ότι υπήρχαν στα Προπύλαια αποθήκες των Τούρκων «δια την κατασκευήν των οποίων εγένετο ασυνείδητος χρήσις πολυτίμων λειψάνων»!!!Το εσωτερικό του Παρθενώνα,από το Εθνικό Ημερολόγιο του Βρετού,του 1864

Στον πρώτο τοίχο,που συνάντησε επάνω στο βράχο, είδε ενσωματωμένη ενεπίγραφη πλάκα με θαυμάσια γλυπτά σχέδιο. Όπως μάλιστα τον διαβεβαίωσε ο γραμματέας της Γαλλικής πρεσβείας Σαβινύ, ολόκληρα φορτία λίθων είχαν μεταφερθεί κάτω από τον βράχο της Ακρόπολης, τεμαχίσθηκαν και χρησίμευσαν σαν οικοδομικό υλικό για τα σπίτια των tούρκων. Ανάμεσα από τις τουρκικές αποθήκες, οι οποίες τότε είχαν αρχίσει να κατακρημνίζονται,έβλεπε ο επισκέπτης στο δρόμο που οδηγούσε στον Παρθενώνα, τεμάχια τηλεβόλων και ογκώδη βλήματα.Παλαιό χαρακτικό,που απεικονίζει την Ακρόπολη με τον οθωμανικό μιναρέ, κατά την Α’ περίοδο της τουρκοκρατίας.

«Το αριστούργημα του Ικτίνου -έγραφε ο Thomas Abbet Graccet- εσυλήθη υπό των Τούρκων,οίτινες μετέβαλον αυτό αναλόγως των περιστάσεων·άλλοτε μεν εις πυριτιδαποθήκην,άλλοτε δε εις τζαμίον. Εκ της τελευταίας ταύτης χρήσεως διεσώθη ήδη, υψών την αιχμήν του υπεράνω του αετώματος, μιναρές φέρων καταφανώς τα ίχνη προηγηθείσης πυρκαϊάς. Τα εσωτερικά τοιχώματα του Παρθενώνος φέρουσιν εισέτι εικόνας χριστιανικάς της εποχής, καθ ήν ο Παρθενών είχε μεταποιηθεί εις ναόν της Παναγίας. Μίαν των εικόνων τούτων καλύτερον των άλλων διατηρηθείσαν αποκατέστρεψαν οι τούρκοι παραδίδοντες την Ακρόπολιν».Ο Παρθενώνας (19ος αιώνας),με το μικρότερο τζαμί,που κτίσθηκε μετά τήν ανατίναξη από τον Μοροζίνι,το 1687.Στη συνέχεια της αφήγησής του, ρίχνει και μια «σπόντα» στον Έλγιν,χωρίς να τον κατονομάζει. Υπογραμμίζει συγκεκριμένα ότι είναι ανυπολόγιστη η καταστροφή του μνημείου, από τον χρόνο, τις διάφορες περιπέτειες και την σύληση, στις θαυμάσιες μετώπες του ναού (πρόκειται για τα μάρμαρα που βρίσκονται έκτοτε στο Βρετανικό Μουσείο). Παρά τα όσα πήρε ο Έλγιν, το 1834 υπήρχαν ακόμα πεταμένα στο χώμα τεμάχια γλυπτών.

Παρατήρησε μάλιστα ο Γάλλος,στον κορμό ενός αγάλματος άριστης τέχνης,περίπου 20 σημάδια από σφαίρες, γιατί οι tούρκοι το χρησιμοποιούσαν για άσκηση σκοποβολής!!!Ναός Απτέρου Νίκης (έργο του Théodore Caruelle d’ Aligny,1845)Σωρούς πλακών και τεμάχια μαρμάρων, είδε εξάλλου μπροστά στο ναό της Απτέρου Νίκης. Και ενώ παρακολουθούσε τις εργασίες της αποκάθαρσης του μνημείου από χώματα και πέτρες, δύο εργάτες του έφεραν και του έδειξαν ένα μικρό ακέφαλο αγαλματίδιο ωραίας τέχνης.Το Ερεχθείον,από το περιοδικό “Πανδώρα”,του 1851

Το Ερεχθείον αριστερά του Παρθενώνα, μόλις που φαινόταν κάτω από τους σωρούς χωμάτων,που τους συγκέντρωσαν οι tούρκοι για καλύτερη άμυνα. Μέσα στο ναό είχε αποθηκευθεί κατά καιρούς μπαρούτι και άλλα πολεμοφόδια.

Και κατέληγε ο Thomas Abbet- Graccet:

«Επί των ερειπίων εκείνων,ησθανόμην ήδη επιστρέφοντας τους φυγαδευθέντας θεούς και μεθ’ όλην την πενιχρότητα και την ερημίαν, ήτις ηπλούτο περί εμέ, ενόμισα προς στιγμήν ότι εβλεπον ανερχομένην προς την Ακρόπολιν την πομπήν των Παναθηναίων και ότι ήκουον τα μάρμαρα πληττόμενα υπό των ποδών των ταύρων των αγομένων προς σφαγήν…».Η κεντρική οδός (συνέπιπτε με την σημερινή οδό Αθηνάς),στο παζάρι των Αθηνών,λίγο πριν ξεσπάσει η Ελληνική επανάσταση(έργο του Edward Dodwell,1821)

αναδημοσίευση από: parapolitika.gr

Μη διστάσετε να αφήσετε ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτηση… Πείτε μας αν σας άρεσε η ανάρτηση, ρωτήστε ο,τι θέλετε και ας κάνουμε μια συζήτηση γύρω από το θέμα…

Don’t hesitate to leave a comment under the post… Tell us if you liked it, ask questions and let’s discuss on the topic!