Το οτι το παραμυθι είναι ένα στοιχείο της άϋλης πολιτιστικής μας κληρονομιάς είναι ευρέως γνωστό. Γνωστά ωστόσο δεν είναι τα τοπικά ευβοιώτικα παραμύθια, και αυτό είναι ένα στοιχείο που μας ώθησε να οργανώσουμε μια εκδήλωση που θα μας έφερνε σε επαφή με την φαντασία και την αύρα των παππούδων μας, είτε είχαμε την τύχη να ακούσουμε απο το στόμα τους παραμύθια – όπως η γράφουσα-, είτε όχι.
Η πρώτη μας εκδήλωση λοιπόν ως νέο συμβούλιο του τοπικού τμήματος Ιστιαίας της Εταιρείας Ευβοϊκών Σπουδών αφορούσε τα παραμύθια, ουσιαστικά χειμωνιάτικες ιστορίες που είτε έχουν καταγραφεί στο παρελθόν απο τους λαογράφους της περιοχής μας, είτε παραμύθια που καταγράψαμε πρόσφατα ειδικά για τις ανάγκες της εκδήλωσης. ιδιαίτερα αυτή η τελευταία διαδικασία, το ομολογώ μου διέγειρε περισσότερο την προσοχή απέναντι σε αυτό το είδος αφήγησης που εξάπτει τη φαντασία, τόσο που εξακολουθώ να αναζητώ παραμύθια απο τους γνωστούς παππούδες και μη, παρόλο που η εκδήλωση ολοκληρώθηκε. Γιατί το παραμύθι είναι ελκυστικό, είναι μαγευτικό και σε καθηλώνει, είτε είσαι μικρός είτε μεγάλος. Δε συμφωνείτε;
«Τα παραμύθια σκοπό έχουν να παροχετεύσουν των προσοχή των ακροατών και να τους τραβήξουν µακριά απ’ ό,τι επίµονα τους απασχολεί ή τους βασανίζει, είτε αυτό ανάγεται στη σφαίρα των φυσικών ερεθισµών είτε στην περιοχή του ψυχικού του κόσµου.» μας γράφουν οι κ. Π. Αντωνοπούλου και Μ.Πολυδώρου και συνεχίζουν «Παραµύθιον» στην αρχαιότητα σήµαινε λόγος παρηγορητικός, ενώ αργότερα, µέσα στη γενικότερη έννοια της «παραµυθίας» εντάχθηκαν όλες εκείνες οι φανταστικές διηγήσεις που σκοπό είχαν να παρασύρουν την ψυχή του ανθρώπου σ’ έναν κόσµο φανταστικό, µε σκοπό την ψυχαγωγία. Έτσι αναπτύχθηκε σιγά – σιγά ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό είδος, καθαρά λαϊκό, που αφού τροφοδοτήθηκε από τη λαϊκή φαντασία κι οδηγήθηκε σε µια τεχνική πληρότητα, κατάφερε να επιζήσει, περνώντας από γενιά σε γενιά, κυρίως µε τη στοµατική παράδοση, και να φτάσει ως τις µέρες µας, δίχως να χάσει σχεδόν τίποτε από την οµορφιά και τη γοητεία του.»
Το παραµύθι, έτσι όπως δηµιουργείται από τον ίδιο το λαό, εκφράζει τους πόθους, τις λαχτάρες και τα όνειρά του και παράλληλα τη βαθύτερη ψυχική ιδιοτυπία του. Είναι τρόπος κοινωνίας ανάμεσα στα άτομα και εκφράζει τις κοινωνικές δοµές της εποχής κατά την οποία δηµιουργήθηκε. Για το λόγο αυτό αξίζει να διασωθεί και να αναπαραχθεί, απο στόμα σε στόμα κι απο καρδιά σε καρδιά.
Σήμερα λοιπόν μοιράζομαι μαζί σας τα βορειοευβοιώτικα παραμύθια και τις χειμωνιάτικες ιστορίες που αφηγήθηκαν μικροί και μεγαλοι στην εκδήλωση «Χειμωνιάτικες Ιστορίες του Τόπου μας» που εγινε στους Ωρεούς Ευβοίας το περασμένο Σάββατο. Ελπίζω να τα ευχαριστηθείτε όπως εμείς!
O Λιμνιώτης ερευνητής και λογοτέχνης Δημήτρης Αποστόλου αφηγείται στην ντοπιολαλιά μας και σχολιάζει με τον δικό του υπέροχο τρόπο μια χειμωνιάτικη ιστορία που καταγράφηκε απο τον Τάσο Παπαποστόλου
Η Νεφέλη Ιγγλέση αφηγείται το παραμύθι «Η Μάρω και οι 12 μήνες» απο τον Άγιο Αιδηψου
Η φιλόλογος Μαρία Τρίγκα αφηγείται σχετικά με τα έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς στη Βόρεια Εύβοια
Η Αλεξάνδρα Τσελιαγκού αφηγείται την αστεία ιστορία «Στα βαθιά παπά» που έλαβε χώρα στους Ωρεούς και καταγράφηκε απο τον λαογράφο Τάσο Παπαποστόλου
Ο φωτογράφος – ερευνητής Γιάννης Φαφούτης αφηγείται ένα δικό του διήγημα με χειμωνιάτικο θέμα
Η Μαρία Χριστίνα Βίλη αφηγείται ένα παραμύθι με τίτλο «Βόηθα με να σε βοηθώ» που κατέγραψα στο χωριό της Αβγαριάς.
Και τέλος η Αλεξάνδρα Αφεντουλίδου αφηγείται το παραμύθι «Ο καρυδένιος» που κατέγραψα μεν στην Κοκκινομηλιά αλλά ήταν γνωστό όπως έμαθα στην πορεία και στη Λιχάδα.
Επειδή όπως καταλάβατε η καταγραφή συνεχίζεται, αν θυμάστε κάποιο παραμύθι που σας έλεγαν οι παππούδες σας μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου για να μου το διηγηθείτε… Είναι πολύ όμορφο να διασώσουμε αυτές τις ιστορίες που αποτελούν στοιχείο της ιδιοσυγκρασίας και του πολιτισμού μας και να τις μεταδώσουμε στη νέα γενιά, στα παιδιά και στα εγγόνια μας! Και σας χρειάζομαι συμμάχους σε αυτή την προσπάθεια!
Την εκδήλωση, που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των ακροατών μέχρι τέλους, έκλεισε ο πανοσιολογιώτατος αρχιμ. π. Δαμασκηνός Μάκρας ο οποίος ευχαρίστησε και τίμησε τον οικοδεσπότη της εκδήλωσης, τον αιδεσιμολογιώτατο αρχιερατικό επίτροπο Κηρέως π. Ιωάννη Μαρκου, και προϊστάμενο του Ι.Ν. Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, χαρίζοντάς του έναν ασημένιο σταυρό.
Την παρουσίαση τίμησαν με την παρουσία τους οι αιδεσιμολογιώτατοι ιερείς της περιοχής π. Νικόλαος Μάρκου, π. Βασίλειος Μάρκου, π. Δημήτριος Σταμούλης, η Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Μαντουδίου, οι Πρόεδροι και τα Δ.Σ. των πολιτιστικών συλλόγων της περιοχής και αρκετός κόσμος, φίλοι της παράδοσης και του πολιτισμού.
greek culture/ελληνικός πολιτισμός 