Αρχείο κατηγορίας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΧΟΡΟΣ
Παραδοσιακοι χοροι σε πινακες ζωγραφικης
Αφιερωμένο σε όλους τους φίλους του παραδοσιακού χορού! Σας προτείνω να να δείτε τους πίνακες με υπόκρουση το κομμάτι Romaika απο τα αρχεία της Ελληνικής Μουσικής. Επίσης μπορείτε να εγγραφείτε στο μπλόγκ και με τον κωδικό που θα σας αποσταλεί να κατεβάσετε το δωρεάν e-book «20+1 ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ»
Μεγάλοι ζωγράφοι του περασμένου αιώνα
Αλλά και σύγχρονοι ζωγράφοι
Μπορείτε να δείτε παραδοσιακούς χορούς σε γκραβούρες του 19ου αιώνα και στη σειρά e-book Traditional Dress of Greece
Πρoστατευμένο: 20+1 ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ (δωρεάν e-book! Με την εγγραφή σας στο blog σας αποστέλλεται ο κωδικός!)
Παιδιά που κλέβουν την παράσταση στον ελληνικό χορό
Όταν τα νέα παιδιά ασχολούνται με τους παραδοσιακούς χορούς τις περισσότερες φορές είμαστε ικανοποιημένοι με μικρή πρόοδο μιάς και θέτουμε το θέμα της ηλικίας. Σε αυτό το πόστ σήμερα θα θαυμάσουμε βίντεο με πιτσιρίκια που έκλεψαν την παράσταση χορεύοντας κάτι πολύ περισσότερο από τα συνηθισμένα, πράγμα που σημαίνει οτι με μεράκι, αγάπη, κάποιο ταλέντο και πολλή προσπάθεια, ακόμη και τα μικρά παιδιά μπορούν να αποδώσουν το ύφος των ελληνικών παραδοσιακών χορών…Απολαύστε τα…
O μικρός Κωνσταντίνος (5 χρονών στο video) σε ένα μοναδικό τσάμικο σε εκδήλωση της Πανηπειρωτικής στο Θέατρο Πέτρας στην Πετρούπολη!
από τη Σκάλα Ναυπακτίας ένα τσάμικο απο πολύ νεαρό χορευτή…
ένας καλαματιανός από την Απειράνθου Νάξου από έναν μικρό πρωτοχορευτή…
ένα κοριτσάκι χορεύει κρητικά….
και ένας μικρός κρητικός από το Μόντρεαλ του Καναδά τα σπάει…
και για το τέλος ένα ζεμπέκικο απο κούνια…
Χορέψτε λοιπόν άφοβα και μάθετε και τα παιδιά σας να χορεύουν!
Ο «αρχαίος» χορός της Τράτας στα Μέγαρα
Την τρίτη μέρα του Πάσχα στον προαύλιο χώρο του Αη – Γιάννη του Γαλαίου, του επονομαζόμενου «Χορευταρά», μέχρι τα σήμερα οι Μεγαρίτισες χορεύουν με τις περίτεχνες τοπικές φορεσιές τους και το απαράμιλλο κάλος των αργών, υπερήφανων και σεμνών χορευτικών κινήσεων τον «χορό της Τράτας» που αποτελεί ένα αρχαίο λατρευτικό έθιμο που έχει μείνει έως τις μέρες μας.
Ο ερευνητής Στέλιος Γκίνης (ομότιμος καθηγητής μετεωρολογίας, πρόεδρος της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Μεγάρων, συγγραφέας, αρθρογράφος και μελετητής – ερευνητής της Μεγαρικής ιστορίας) αναφέρει οτι στην αρχαιότητα ήταν ο χορός της Τρίτης του φεγγαριού της Άνοιξης, δηλαδή μετά την ισημερία, όπως και σήμερα το Πάσχα.Ο «Χορός της Τρίτης» λοιπόν έγινε «Χορός της Τράτας», από παραφθορά.
Γάλλος διπλωμάτης στα 1878 αναφέρει πως «… Αυτός ο χορός, που τη ρίζα του πρέπει να αναζητήσουμε στην αρχαιότητα, έχει ένα χαρακτήρα χαριτωμένης αγνότητας και συνάμα μελαγχολικής και παρθενικής κομψότητας… Συνειδητοποιήσαμε λοιπόν ότι ο χορός είναι ένα θρησκευτικό σύμβολο ή καλύτερα θα λέγαμε μια λατρευτική τελετή». Γερμανός περιηγητής το 1861 αναφέρει τον χορό ως «Κύκλιο των Αρχαίων» ανακαλύπτοντας ομοιότητες με παράσταση που υπήρχε στην ασπίδα του Αχιλλέα. Πανομοιότυπος αρχαίος χορός, αναπαριστάται σε τοιχογραφία που βρέθηκε στην πόλη Ρούβου της Κάτω Ιταλίας, περί το 400 π.Χ.
Κάποιοι συσχετίζουν αυτό το χορό με τον αρχαίο χορό Όρμο, χορό πεπλοφόρων παρθένων που χόρευαν προς τιμήν της θεάς Δήμητρας. Ο Λουκιανός τον περιγράφει ως κυκλικό χορό, του οποίου επικεφαλής ήταν ένας έφηβος που έσερνε τις κοπέλες που χόρευαν με κινήσεις χαριτωμένες και σοβαρές. Ο νεαρός χορευτής όμως εκτελούσε επιδέξιες φιγούρες, μιμούμενος πράξεις νεανικές και όσα υπόσχεται να κάνει μετά τον πόλεμο. Κάτι σαν τον πρωτοχορευτή στο τσάμικο. Η παρθένος που ακολουθεί δείχνει στις άλλες να χορεύουν κόσμια. Το σχήμα του χορού (όρμος = περιδέραιο = κύκλος), οι κόσμιες κινήσεις των κοριτσιών και οι επιδεκτικές του μπροστάρη εφήβου μάς οδηγούν στους σημερινούς «παραδοσιακούς» χορούς, όπως συρτό, καλαματιανό κ.ά.
Σύμφωνα με τον Σ.Γκίνη η ονομασία του αρχαίου αυτού χορού ήταν χορός της ΤΡΙΤΑΣ, δηλαδή της τρίτης. Τον χόρευαν γυναίκες όπως και τώρα και δεν έχει καμιά σχέση με την τράτα.
Ο χορός αυτός παραδοσιακά θεωρείται οτι ξεκινάει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας όταν, όπως πιστεύεται, χτίστηκε ο ναός του Αγίου Ιωάννη σε μια μέρα. Ο ναός χτίστηκε γύρω από μια πηγή, για να την προστατεύσει από τους Τούρκους οι οποίοι την εκμεταλλεύονταν. Οι κάτοικοι της περιοχής με έξυπνο κόλπο έπεισαν τον πασά της Κορίνθου να τους επιτρέψει να κτίσουν ένα μικρό ξωκλήσι στο μέρος εκείνο. Του είχαν πει ότι κάποιο δαιμόνιο κατοικούσε στην πηγή. Η συμφωνία ήταν ότι θα τους επέτρεπε μόνον αν η εκκλησία χτιστεί σε μια μέρα, διαφορετικά θα έκοβε όλων τα κεφάλια. Επειδή φοβόταν ότι θα είχε διαμαρτυρίες από Χριστιανούς αν δεν χτιζόταν η εκκλησία και από Μωαμεθανούς αν χτιζόταν, σκέφτηκε ότι σε μια μέρα, δεν θα προλάβαινε κανείς να διαμαρτυρηθεί, ούτε οι Χριστιανοί ούτε οι Μουσουλμάνοι.Όταν έτοιμοι οι Χριστιανοί από νωρίς το πρωί κατάφεραν να κτίσουν το ξωκλήσι, άρχισαν να χορεύουν για να γλεντήσουν την επιτυχία τους.
Η εκδοχή αυτή αν και παραδοσιακή, ελέγχεται ως ανακριβής, μιας και η αρχαιολογία υποστηρίζει πως ο ναός είναι παλαιότερος, ενώ πολλές βελτιώσεις έγιναν στα κατοπινά χρόνια.
Τέσσερις διδάσκαλοι παραδοσιακών χορών που μελέτησαν τον χορό αυτό σημειώνουν ότι τα βήματα του, που συμβολίζουν το τράβηγμα από τα δίχτυα, δείχνουν ότι η προέλευσής του ίσως είναι από αρχαιότερους χρόνους, πολύ πριν τους Οθωμανούς και χορευόταν μετά από τις επιτυχίες ψαράδων. Σύμφωνα με τον Στέλιο Γκίνη όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού αν είχε σχέση με τις τράτες θα ήταν αντρικός χορός.
Καταγεγραμμένη ματαίωση αυτού του εθίμου υπάρχει για την Τρίτη του Πάσχα του 1941. Αιτία η γερμανική εισβολή και η βύθιση του υποβρυχίου «Παπανικολής». Τα επόμενα χρόνια της ναζιστικής κατοχής το έθιμο επανήλθε, αλλά χωρίς την οργάνωση κάποιων αρχών. Ο λαός των Μεγάρων αυτοβούλως, ερχόταν στο προαύλιο του Αη – Γιάννη για να ζωντανέψει για άλλη μια φορά τον Χορό της Τράτας.
πηγές: Π.Σκουρολιάκος , Ι.Γαριβάλδης, Σ.Γκίνης
Δείτε τεκμήρια από το Εθνικό οπτικοακουστικό Αρχείο που παρουσιάζουν το χορό της Τράτας στα Μέγαρα
Το έθιμο του χορού της τράτας στα Μέγαρα 1953
Δείτε γκραβούρες με μεγαρίτισσες και στη σειρά e-book Traditional Dress of Greece
μάθετε και για τις μεγαρίτικες φορεσιές στo άρθρο
Ελληνικοί χοροί και πανηγύρια μέσα από τα μάτια των περιηγητών του 19ου αιώνα
Δείτε πώς απεικόνιζαν οι ξένοι περιηγητές τα πανηγύρια και το χορό στην Ελλάδα του 19ου αιώνα!
To Ριζίτικo Τραγούδι του Δασκαλογιάννη
Το ριζίτικο του Δασκαλογιάννη
Ο Μπέης απο τη Βλαχιά κι ο Μπέης απο τη Μάνη
Κρυφοκουβέντες είχασι με τον Δασκαλογιάννη
Όπου τανε ξεχωριστός σε πλούτη κι αξιοσύνη
Με την καρδιά ντου ήθελε την Κρήτη Ρωμιοσύνη…
Αυτή είναι η αρχή του έπους του Δασκαλογιάννη ο οποίος υπήρξε πρωτεργάτης της επανάστασης του 1770 στην Κρήτη και τον οποίο έγδαραν ζωντανό οι Τούρκοι στο Ηράκλειο. Το ποίημα αυτό συνέθεσε το 1786 ο αγράμματος τυροκόμος από το Μουρί Σφακίων, μπάρμπα Μπατζελιός (Παντελής) που το υπαγόρευσε στον Αναγνώστη του παπά Σήφη Σκορδύλη. Εάν δεν υπήρχε το τραγούδι τούτο και το σχετικό κεφάλαιο της ιστορίας του Παπαδοπετράκη που το συνέγραψε συγκεντρώνοντας εκατό χρόνια αργότερα διάσπαρτα στοιχεία από την παράδοση, πιθανόν η επανάσταση του Δασκαλογιάννη να είχε λησμονηθεί εντελώς.
Ο Δασκαλογιάννης ονομαζόταν Ιωάννης Βλάχος και γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων. Πιθανολογείται ότι γεννήθηκε ή το 1722 ή το 1730. Έμεινε περισσότερο γνωστός στην ιστορία με το προσωνύμιο «Δασκαλογιάννης» (και πολύ λιγότερο σαν «Δασκαλάκης»), λόγω του ότι επειδή ήταν πολύ μορφωμένος, τον αποκαλούσαν «δάσκαλο» (Ο Δάσκαλος, ο Γιάννης). Με το όνομα επίσης τούτο αναφέρεται και σε τουρκικό έγγραφο του 1750: «Bente Daskalo Vani Vazici Kasteli Mezbur=Ο δούλος Δάσκαλος Γιάννης, γραμματικός του Καστελίου».
Ο Δασκαλογιάννης υπήρξε ένας από τους πλέον εγγράμματους, μορφωμένους και πολυταξιδεμένους Σφακιανούς. Ο πατέρας του ήταν ένας πλούσιος καραβοκύρης που τον μόρφωσε στο εξωτερικό, πιθανότατα στην Ιταλία όπου σπούδαζαν τότε κι άλλοι Κρητικοί, αφού μιλούσε την ιταλική γλώσσα. Είχε στην κατοχή του τέσσερα τρικάταρτα καράβια κι ο ίδιος ταξίδευε με αυτά στα λιμάνια της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Είχε, μαζί με τ’ αδέρφια του, ναυτικά «πρακτορεία» στα κυριότερα λιμάνια και σε πολλά ελεύθερα ελληνικά νησιά, όπως στα Κύθηρα. Λόγω του τρόπου ζωής του, του δινόταν και η ευκαιρία να μελετά τον τρόπο ζωής των ελεύθερων ανθρώπων και να τον συγκρίνει με τα βασανιστήρια και την τυραννία επί των συμπατριωτών του. Ήταν τέτοια η κατάσταση των υπόδουλων Χριστιανών, που έβλεπε ότι αν συνεχιστεί θα εξαφανιστεί και το παραμικρό ίχνος Χριστιανισμού και Ελληνισμού στο νησί. Κάτω από τέτοιες σκέψεις δεν άργησε να βρεθεί στις συσκέψεις των Ελλήνων του εξωτερικού που γινόταν στην Τριέστη υπό την υποκίνηση του Ορλόφ για επαναστατικό κίνημα στην σκλαβωμένη Ελλάδα. Αποδέχεται αμέσως την πρόταση για επανάσταση δίνοντας βάση στα μεγάλα λόγια και τις κούφιες υποσχέσεις περί ρωσικής βοήθειας και συμπαράστασης…. (διαβάστε περισσότερα εδώ: Ιωάννης Βλάχος (Δασκαλογιάννης) (1730-1771) – Ο πρωτομάρτυρας της Επανάστασης στην Κρήτη)
(Ο όρος »ριζίτικα» προέρχεται από τις ρίζες των Λευκών Ορέων της Κρήτης. Υπάρχουν όμως και άλλες απόψεις που λένε πως τα τραγούδια ονομάστηκαν ριζίτικα από την αρχαία Ριζηνία (Μέσκλα) και επίσης πως όπως υπάρχουν τα ανατολίτικα, τα μωραΐτικα, είναι και αυτά που προέρχονται από τις ρίζες των προγόνων μας.
Τα τραγούδια αυτά έχουν μακρά παράδοση και καλύπτουν πολλούς τομείς της έκφρασης του λαού, όπως τα τραγούδια της τάβλας (τραπεζιού), της στράτας, λέγονται σε γάμους, γιορτές, βαπτίσεις όπως και σε γλέντια. Το θέμα τους είναι ηρωϊκό, επαναστατικό κατά των κατακτητών, ιστορικά, αφηγηματικά, της ξενιτειάς, θρησκευτικά, αλληγορικά, της αγάπης κ.α. Η μουσική είναι σοβαρή με στοιχεία πόνου. Όποιος τα ακούει για πρώτη φορά, σκέφτεται αμέσως τους Κρητικούς αγώνες. Τα Ριζίτικα τραγούδια δεν χορεύονται. Τραγουδιούνται σε 32 μελωδίες, ή ομαδικά-χορωδιακά, ή αρχικά άδεται ένα ημιστίχιο από έναν καλλίφωνο τραγουδιστή και έπειτα αυτό επαναλαμβάνεται χορωδιακά από την παρέα.)
πηγές:
Ιωάννης Βλάχος (Δασκαλογιάννης) (1730-1771) – Ο πρωτομάρτυρας της Επανάστασης στην Κρήτη
If you liked this article please like and share! Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε like και share!
When greek tradition and orthodox religion meet on one person…
Today we will share with you a video showing a TV broadcast presenting greek dances performed by a greek association… The first dancer however is a surprise… I didn’t realized from the first glance but then I noticed the white beard, the long hair and the «raso» tied around his waist to let hm dance. He is an orthodox priest, a «papas» as we say, enjoying and dancing a tsamiko…Enjoy you too his dance, which is performed with this strength of the Greek soul that we call levendia…
Celebrating Greek Orthodox Easter near Ioannina, the Liagiades village priest Fr. George— Papa-Giorgis as he is called, leaders the dance to celebrate the Resurrection of Jesus Christ. The location is the village square where a monument stands in memory of dozens of villagers who were massacred in 1943 by Nazi Germans. In March of 2014 German President Joachim Gauck visited this very spot and expressed shame at the atrocity, adding «That what happened here was a brutal injustice, and it is with feelings of shame and pain that I beg forgiveness from the families of those who were murdered.» (We thank Ilias Gerakos for making this video available for the world to watch)
If you liked this post, don’t forget to share and like it!
Δώρα Στράτου: όλα όσα πρέπει να μάθετε -Dora Stratou: all you need to know for her…
Τη Δώρα Στράτου την γνωρίζουν ως όνομα όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με τον παραδοσιακό ελληνικό χορό. Δείτε σήμερα ένα ντοκιμαντέρ που μας δείχνει όλα όσα πρέπει να μάθετε για την σημαντική αυτή Ελληνίδα…
Everyone that likes and searches on greek traditional dance knows the name of Dora Stratou. Watch today a video showing all you need to know for this important Greek person….
See engravings of Greek traditional costumes that Dora Stratou collected all her life in this link / Δείτε γκραβούρες από ελληνικές φορεσιές που η Δώρα Στράτου συνέλεγε όλη της τη ζωή εδώ
If you liked this article please like and share! Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε like και share!
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΕ ΠΑΛΙΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ
«Του Ανδρούτσου η μάνα» τραγούδι ιστορικό για τη ζωή του Οδυσσέα Ανδρούτσου, ηχογραφημένο από την Μαρίκα Παπαγκίκα το 1923
Το τραγούδι “Τσοπανάκος ήμουνα” που στο δίσκο περιγράφεται ως “Κλέφτικο”. Ηχογραφήθηκε το 1906, στην Κωνσταντινούπολη. Ερμηνεύει η Ελληνική Εστουδιαντίνα με συνοδεία φλογέρας, μαντολίνων, φωνές ζώων καθώς και κρουστά. Δίσκοι Zonophone X-104562 και Gramophone 4-14579 με αριθμό μήτρας 1580r. Επανεκδοθηκε στην Victor Αμερικής 63552. . Πληροφορίες για την ηχογράφηση και στη σελίδα rebetiko.sealabs.net
Η πρώτη ηχογράφηση σόλο της Παλιάς Ιτιάς (τσάμικο) από τον κλαρινίστα Βαγγέλη Σούκα, ηχογραφημένη το 1965
greek culture/ελληνικός πολιτισμός 