H σημερινή ανάρτηση είναι είναι περισσότερο προσωπική… Παρόλα αυτά θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας αυτή την εμπειρία που αποτέλεσε για μένα πηγή έμπνευσης και χαράς και ίσως ένα έναυσμα για μια περαιτέρω εξέλιξη. Εξάλλου τι είναι ομορφότερο από το υπέροχο ταξίδι της ζωής που μπορεί να σε πάει άλλοτε προς τη μία και άλλοτε προς την άλλη κατεύθυνση… και κάθε μέρα ίσως να κρύβει μια ακόμη ευτυχή έκπληξη, που… ποιός ξέρει σε τι μπορεί να οδηγήσει;
Έτσι λοιπόν μια στιγμιαία απόφαση, ως αυθόρμητη απάντηση σε ένα mail που έλαβα απο τον Αλέξανδρο Ακριτίδη και το βιβλιοφιλικό site apostaktirio.gr , ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για να συμμετέχω στον Α Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που διοργάνωνε η Εστία Ρουμλουκιωτών Αλεξάνδρειας Ημαθίας. Μάλλον ήταν το θέμα του διαγωνισμού αυτό που με ώθησε να συμμετέχω… εξάλλου είναι γνωστή η αγάπη μου για την λαϊκή παράδοση και όσοι είστε σε αυτό το blog εγγεγραμμένοι μοιράζεστε μαζί μου το ίδιο πάθος για τον ελληνικό πολιτισμό και την άγραφη πολιτιστική μας κληρονομιά.
«Ένα βράδυ δίπλα στο τζάκι, ο παππούς και η γιαγιά μου είχαν πει…»
Και τι δεν μου είχαν πει;
Εντάξει, όλοι σας έχετε μια τέτοια ανάμνηση ή μια περίπου τέτοια ανάμνηση έτσι δεν είναι; Ο παππούς ή η γιαγιά να διηγείται… Ποιός απο μας, μικρός και μεγάλος, δεν έχει απολαύσει την όμορφη αφήγηση μιας παλιάς ιστορίας ή ενός παραμυθιού; Χιλιάδες ιστορίες, ανθρώπων που πέρασαν και έφυγαν, αστείες ή σοβαρές, ανθρώπων που μόχθησαν, κουράστηκαν, μεγαλούργησαν ή απλά πέρασαν αθόρυβα από τον κόσμο μας… Κι άλλες ιστορίες, φανταστικές ή μυθικές, για πλάσματα που υπήρξαν αληθινά ή μόνο στην φαντασία και ίσως να ανακατεύτηκαν και με τον κόσμο των θνητών…
Διάλεξα μια απο τις πολλές ιστορίες που έχω ακούσει και την αποτύπωσα στο χαρτί όσο πιο ζωντανά μπορούσα. Ένα μικρό φόρο τιμής για όσους μου έχουν καταθέσει κατά καιρούς τις εμπειρίες και τις ιστορίες τους. Υπέγραψα με ένα ψευδώνυμο, το έβαλα σε ένα φάκελο και το έστειλα. Και το ξέχασα.
Και μετά απο λίγους μήνες ήρθαν τα αποτελέσματα. Ένα βραβείο και μια πρόσκληση για την Αλεξάνδρεια. Μια απρόσμενη χαρά! Τι είναι άραγε περισσότερο σημαντικό ; Η τιμή να σε επιλέξουν ή ευκαιρία; Ξέρετε, πέρα απο την πραγματικά εξαιρετική τιμή για μένα και την δυνατότητα, ένα μικρό διήγημα να συμμετέχει σε ένα συλλογικό ανθολόγιο με διηγήματα πολλών εξαιρετικών ανθρώπων, (μπορείτε εδώ να δείτε το βιβλίο που εξέδωσε η Εστία Ρουμλουκιωτών με τα διηγήματά μας) υπάρχει και η ευκαιρία. Η ευκαιρία να γνωρίσεις ανθρώπους και μέρη, να ταξιδέψεις, να δεις, να μάθεις. Η ευκαιρία να γνωρίσεις τον εαυτό σου και να μετρήσεις τις δυνάμεις σου. Να ανοίξεις ίσως αυτή τη μικρή πορτούλα που υπήρχε πάντοτε αλλά δεν την έβλεπες και μπορεί να σε οδηγεί τελικά σε αυτό που ουσιαστικά είσαι.

Η Αλεξάνδρεια μας υποδέχτηκε με χαρά. Η φιλοξενία των διοργανωτών της εκδήλωσης που έγινε στο Δημαρχείο της Αλεξάνδρειας ήταν αβραμιαία. (Δείτε εδω και εδώ βίντεο και φωτογραφίες απο την εκδήλωση.) Χορτάσαμε χαμόγελο και γεμίσαμε απο τη θετική ενέργεια που έρεε άφθονα γύρω μας. Γνωρίσαμε ενδιαφέροντες ανθρώπους, ανθρώπους που αγαπούν τον πολιτισμό, το καλό βιβλίο, τα παραμύθια και ξέρουν να τα μοιράζονται. Ανθρώπους που ξέρουν όχι μόνο να οραματίζονται αλλά και να υλοποιούν, με μόχθο και κόπο αλλά και με στόχο. Με στόχο να προχωρήσουν οι άνθρωποι και στο επίπεδο της ψυχής.
Ευχαριστώ θερμά τον Αλέξανδρο Ακριτίδη για την ευκαιρία και την Εστία Ρουμλουκιωτών, τον Πρόεδρό της Δημήτρη Νταμτσιόπουλο και τον χοροδιδάσκαλό της Αχιλλέα Τσιάρα για την τιμή που μας έκαναν, καθώς και όλα τα μέλη της που συνεισέφεραν στο να γίνει εξαιρετική για μας η μέρα αυτή. Τους εύχομαι να είναι πάντα εξίσου δημιουργικοί και προοδευτικοί με αγάπη, φαντασία, γνώση και μεράκι. Και να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, όπως το κάνουν, με σύνεση και με όρεξη.
Για τα όσα μάθαμε σε αυτό το ταξίδι ανθρωπογεωγραφίας και αφορούν τον ελληνικό μας πολιτισμό, σιγά σιγά θα τα μοιραστώ μαζί σας. Το μόνο που δεν μπορώ να μοιραστώ είναι αυτό το μικρό ψήγμα χρυσού που έμεινε μέσα μου. Και την αίσθηση οτι τα μεγαλύτερα και τελειότερα ταξίδια γίνονται στις ανθρώπινες ψυχές.
Να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο!
Ασημίνα