Ανεμόμυλοι στην Ελλάδα

10 Νοεμβρίου 2016 asimina nteliou Σχολιάστε

Οι Ανεμόμυλοι είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας. Σκαρφαλωμένοι στα βράχια των νησιών χρησιμοποιούνταν ως αλευρόμυλοι ήδη από την αρχαιότητα. Οι τοποθεσίες των μύλων (μυλοτόπια) επιλέγονταν ανάλογα με την ποσότητα και τη δύναμη των αέρηδων, την εύκολη πρόσβαση από τους κοντινούς οικισμούς και άλλους παράγοντες. Ήταν πετρόχτιστοι και η σκεπή τους στηριζόταν σε μία κυλινδρική ξύλινη βάση, προσαρμοσμένη στο πάνω τμήμα του πέτρινου τοίχου, ώστε να μπορεί να περιστρέφεται ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου. Τα τριγωνικά πανιά στις αντένες της φτερωτής τυλίγονταν ή ξετυλίγονταν ανάλογα με την ένταση του ανέμου. Καθώς η φτερωτή γύριζε περιστροφικά, οτο εσωτερικό μια σειρά από γρανάζια, άξονες και ιμάντες έδιναν κίνηση στην πάνω μυλόπετρα και γινόταν το άλεσμα. Οι μύλοι δούλευαν μέρα νύχτα και παλιά οι μυλωνάδες πληρώνονταν σε είδος (το λεγόμενο αξάι, συνήθως 8-10% του αλέσματος).Στο πάνω τμήμα των πέτρινων τοίχων διακρίνονται σαν μαύρες εγκοπές τα φαλάγγια (χοντρά αγριόξυλα που έμπαιναν ακτινωτά στην κορυφή του τοίχου, με την πάνω πλευρά να προεξέχει 2-3 εκ. και να είναι ειδικά πλανισμένη για να γλυστράει εύκολα η κινητή βάση της στέγης). Ο μηχανισμός προσανατολισμού ήταν το μεγάλο πλεονέκτημα των ανεμόμυλων. Τα παράθυρα, εκτός από φωτισμό και αερισμό, βοηθούσαν το μυλωνά να αντιληφθεί τις καιρικές μεταβολές.

ΠΗΓΗ: Από το λεύκωμα του Ντίνου Κόγια, «ΣΑΜΟΣ 1862-1920»

Δείτε σε αυτό το post μια εργασία που έκαναν μαθητές για τους ανεμόμυλους, και ακολούθως όμορφα βίντεο από το youtube και φωτογραφίες που παρουσιάζουν κάποιους απο τους ανεμόμυλους της Ελλάδας

Χίος – Chios

O Konstantinos Mil. Anagnostou – http://www.chiosphotos.gr μας γράφει στις σημειώσεις του παρακάτω βίντεο: «Στο βόρειο τμήμα της πόλης της Χίου, στην περιοχή Ταμπάκικα, παλαιά βιομηχανική ζώνη, δεσπόζουν τέσσερις αποκατεστημένοι ανεμόμυλοι. Οι ανεμόμυλοι αυτοί, μαζί με άλλους που υπήρχαν στην ίδια περιοχή, εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των γειτονικών βυρσοδεψείων (ταμπάκικων), των εργαστηρίων στα οποία γινόταν κατεργασία δερμάτων.
Οι ανεμόμυλοι των Ταμπάκικων, με δύο πατώματα και ύψος περίπου 10 μ., ανήκουν στην κατηγορία του συνήθους πέτρινου μεσογειακού πυργόμυλου, οικοδομήθηκαν δε μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1881. Πάντως, μύλοι κοντά στο λιμάνι της Χίου υπήρχαν ήδη από την εποχή της Γενουατοκρατίας (1346-1566), σύμφωνα με μαρτυρίες περιηγητών.
Στα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα αναπτύχθηκε στη Χίο μια βιομηχανική υποδομή περιορισμένης κλίμακας. Το κύριο προϊόν των μικρών βιομηχανικών μονάδων του νησιού ήταν τα κατεργασμένα δέρματα, που παράγονταν στα βυρσοδεψεία των Ταμπάκικων.
Ξεχωριστό τοπόσημο της πόλης της Χίου, οι μύλοι στα Ταμπάκικα αποτελούν για την τοπική κοινωνία της Χίου ένα μνημείο μεγάλης ιστορικής και αισθητικής αξίας».